Gister kwam het er niet van, maar vandaag wel: de berg Doi Suthep op voor de tempel Wat Prathat Doi Suthep.
Het duurde even voor we boven waren met de rode bus-taxi want er was veel verkeer op de weg. Ook de 300 treden tellende trap stond helemaal vol met mensen, het is nog steeds schoolvakantie en de families zijn er blijkbaar op uit getrokken.
Wat Prathat Doi Suthep is een mooie tempel, er hangen veel klokken die geluk brengen als je ze luidt. En dat vonden de kinderen natuurlijk erg leuk, het was een kabaal van jewelste.
Er treedt wel een tempel-vermoeidheid in, we hebben er nu al zoveel gezien. Het mooiste vond ik toch het uitzicht over de stad Chiang Mai en het vliegveld.

Op de terugweg hadden we kennelijk de verkeerde bus-taxi te pakken, hij stopte onderaan de berg. Uiteindelijk zijn we daarvandaan helemaal teruggelopen naar ons hotel met onderweg zo nu en dan een biertje.

Lees verder →

Op de berg bij Chiang Mai staat een tempel die het bekijken waard is, maar al snel vinden we het te laat om er vandaag nog naar toe te gaan.
Eerst rustig de was van gister ophalen (3.5 kg was voor 1.80 euro, gestreken en wel!), en een kopje koffie.

Ik besluit me maar eens lekker Thais te laten masseren, anderhalf uur lang. Het vrouwtje pakt me stevig aan, maar na afloop voelt het allemaal goed, de spieren en gewrichten zijn weer los gemaakt.

Aan het eind van de middag door naar de sauna, in de stad ergens wat eten, en nog wat drinken bij wat bars in de buurt van ons hotel.

Lees verder →

Al voordat we op reis gingen had ik een email gestuurd naar Jan en Pongsak die bij Chiang Mai wonen. Ik ken ze van mijn Thailand vakantie in 2003, en vroeg of ze het leuk zouden vinden om met zijn vieren ergens wat te gaan eten. Als antwoord kreeg ik een uitnodiging om bij hun, samen met een aantal Thai uit hun dorp, oud en nieuw te gaan vieren. Dat leek ons hardstikke leuk, en dat gaat vanavond dus gebeuren.

Omdat de batterij-oplossing voor mijn PDA niet goed werkt gaan we toch maar op zoek naar een adapter; Jan wist wel wat bij ons hotel in de buurt, en inderdaad, ik heb weer een adapter, en alles werkt weer!

Onze was brengen we naar een Laundry Service die het voor 30 bath (60 cent) per kilo schoon gaat maken.

Jan komt ons om 5 uur ’s middags halen bij ons hotel Duangtawan; tot die tijd wandelen we nog wat door de stad, laten ons per tuk-tuk naar wat tempels brengen waar we getuige zijn van een nieuwjaarsceremonie, en drinken nog ergens een biertje.

’s avonds bij Jan en Pongsak wordt er door de Thai heerlijk gekookt. Er zijn gemiddeld zo’n 25 Thai, het is een komen en gaan; er zijn vier buitenlanders: Jan, een amerikaan Mario, Vincent en ik. Er wordt veel Thaise whiskey gedronken, en iedereen is vrolijk.
Een van de hoogtepunten is het oplaten van ballonnen. Ze zijn van een papierachtig spul, en open van onderen. Onderin hangt een soort kaars die de ballon vult met warme lucht. Daar hangen ze vuurwerk onder, steken een lont aan, en laten hem dan opstijgen. Hardstikke leuk!

Na de jaarovergang worden we weer naar ons hotel teruggebracht door Mario en zijn vriend Taeng.

Lees verder →

De wekker gaat om 6 uur; we gaan vandaag met de bus naar Chiang Mai, een rit van 580 kilometer. Kwart over zeven staan we gevoed en wel op een taxi te wachten, om 8 uur worden we verwacht op het treinstation bij het reisburo waar we de busreis geboekt hebben.
Van daaruit worden we met een taxi naar de busopstapplaats gebracht; daar waren we nog voor half negen omdat het verkeer nu eens niet vast stond: in verband met nieuwjaar hebben de Thai een lang weekeinde vrij.
Kwart over negen zijn we onderweg, maar niet voor lang. We stoppen weer bij een andere opstapplaats, nog steeds in Bangkok. Er kwam ook een stewardess aan boord die later een man in een stewardess-pakje bleek te zijn.

Pas om half elf vertrokken we weer, en ging het in een redelijk tempo richting Chiang Mai. Tot aan Ayutthaya, daar waren 2 ongelukken gebeurd, dus flink in de file. Iedereen begint van links naar rechts te schieten, en de vluchtstrook blijkt plotseling ook bruikbaar als rijstrook. Onze chauffeur deed trouw mee met het zigzaggen. Banden die op de vluchtstrook liggen om auto’s van de vluchtstrook af te houden verhogen de zigzagvreugde.

Ergens halverwege stopt de bus, de enige plaspauze van de rit, waarbij we ook nog een maaltijd aangeboden krijgen. Dat smaakte wel.
De kilometers tellen af.
In het noorden moeten we over een berg heen. De bus kruipt naar boven, maar eenmaal over de top krijgt de chauffeur haast en gaat met een noodgang kronkelend naar beneden. Vincent waant zich in een kermisattractie.
Uiteindelijk komen we heelhuids om kwart over negen in Chiang Mai aan, we hebben er 14 uur durende reis op zitten.
De hele rit heeft maar liefst 17 euro per persoon gekost!

Nog even ergens eten, een afzakkertje, en naar bed.

Lees verder →

Ontbijt kent ons hotel, Jitvilai Place, niet, we worden doorgestuurd naar een ander hotel. Daar eten we wat, en hadden zo kunnen vertrekken; niemand die in de gaten houdt of je daar slaapt of betaalt. We leggen 160 bath op tafel en vertrekken.

Ons vrouwtje, haar chauffeur en de tuk-tuk staan om 10 uur klaar voor ons hotel, en we gaan op ons verzoek eerst naar het station waar we onze baggage achter laten. Dat blijkt vaak te gebeuren, er is een speciale ruimte voor baggageopslag, voor toeristen die 1 dagje langs komen en ergens met de koffers naar toe moeten.

Ayutthaya was vroeger de hoofdstad van Thailand. Het was een zeer florerende stad met vele prachtige boeddha-tempels. Ook de nederlandse Oost-indische compagnie had hier een eigen aanlegplaats voor de schepen, net als vele andere landen.
Maar in 1767 veranderde dat: de stad werd veroverd door Burma, en die lieten van de stad geen spaan heel.
En dat is wat we vandaag vooral gezien hebben met ons vrouwtje: veel ruines die vroeger prachtige tempels geweest moeten zijn. Drie uur lang zijn we per tuk-tuk van (oud)-tempel naar tempel gereden. Het moet hier vroeger absoluut erg indrukwekkend geweest zijn.

Na het kopen van de treinkaartjes nog even langs ons goochelvriendje, en weer op naar Bangkok, waarvandaan we morgen per bus naar Chiang Mai gaan.
We stapten in in een coupe waar de airco aan stond. Het bleek 2e klasse te zijn, maar we hadden 3e klasse kaartjes. Voor 20 bath (40 cent) pp. bijbetalen mochten we 2e klasse blijven zitten, en dat hebben we dus gedaan.
De treinreis begon zeer vlot, maar eenmaal in Bangkok aangekomen ging het steeds langzamer. Het lijkt wel of de trein, net als de rest van het verkeer, eeuwig voor stoplichten moet wachten.

Eenmaal aangekomen hebben we ons hotel Plaza Hotel opgezocht en de koffer, die we bij vertrek uit Bangkok hadden achter gelaten in het vorige hotel aan de overkant van de straat, opgehaald.

Na lekker opfrissen en een provisorische voeding maken voor mijn PDA (voeding vergeten helaas) waar ik deze teksten op schrijf, zijn we lekker ergens gaan eten en hebben we ‘onze’ kroeg “The Balcony” weer opgezocht voor een afzakkertje.

Lees verder →