Onderweg naar Perce
Het ontbijt in het hotel mocht je zelf bijelkaar zoeken op een plastic bord, en er was plastic bestek; sinasappelsap kwam uit een automaat in plastic drinkbekers; het enige leuke aan het ontbijt was het oude vrouwtje die erg haar best deed om het je, ondanks alles, erg naar de zin te maken door bijvoorbeeld veel koffie aan te bieden.

Onderweg naar Quebec besloten we door te rijden naar Perce, slechts 750 kilometer na Quebec. Het is een plaatsje aan de oostkust van Canada in een prachtige omgeving; een van de attracties is walvis kijken.

Carola meldde een te rijden afstand van zo’n 865 kilometer; we besloten onderweg te gaan en te stoppen als we geen zin meer hadden verder te rijden.
De lange tocht bracht ons door vele dorpjes (ergens halverwege hield de snelweg op), over bergen en langs de zee; op zich allemaal mooi om te zien – alleen de tweede helft van de tocht regende het pijpestelen.

In het plaatsje Carleton wilden we gaan overnachten, het zag er vriendelijk en gezellig uit. Helaas was alles vol omdat er een blues festival (in de stromende regen) gaande was; ook de volgende plaatsen zaten vol. Uiteindelijk kwamen we bij een bed&breakfast terecht in Caplan via een informatieburo. Niet echt ideaal, maar vooruit. Een restaurant zat kilometers verderop en de badkamer moesten we delen met meerdere andere kamers.
’s avonds na het eten hebben we nog op onze kamer een lekkere fles wijn opgemaakt die we bij de Niagara falls hadden gekocht.

We hebben vandaag 789 kilometer afgelegd in 8:50 uur.

Lees verder →

Via Amerika richting Perce
We gaan weer onderweg, richting noord-oosten. We zien wel hoever we komen.
Voor de afwisseling rijden we niet terug via Toronto, maar gaan we door de staat New York in Amerika. Bij Niagara zijn er meerdere bruggen die van Canada naar Amerika leiden, en omdat we daar geen files op zagen staan leek het een leuk en goed plan.
Maar helaas.
Ondanks dat er helemaal niet zo’n lange rij voor de grens stond duurde het toch behoorlijk lang voor we bij de overgang waren. En toen werden per buizenpost ook nog onze paspoorten naar een ander gebouw gestuurd waar wij ook naar toe moesten. Daar vervolgens papieren invullen, vingerafdrukken maken, foto maken, veel stempels ontvangen en 6 dollar per persoon inleveren. De hele exercitie bij de grens heeft ons bijna een uur gekost, en dat kwam mijn humeur niet echt ten goede.

De tocht door de staat New York verliep verder voorspoedig, en de grens over naar Canada was in 1 minuut gebeurd.

Bij Montreal in de spits weer wat files, mede door een pechgeval op de middelste rijstrook.
Rond half acht hebben we de snelweg verlaten en zijn we op zoek gegaan naar een hotel; we vonden er een bij Berthierville – niet echt bijzonder maar ach, we zijn er op doorreis. Volgens Carola zijn er wel meer hotels in de buurt, maar dan aan de zuidkant van de rivier; dan zouden we eerst met een pontje over moeten, maar daar hadden we geen zin in.

Bijzonder bij uit eten gaan blijft dan je vrijwel altijd gratis water aangeboden krijgt; het wordt nog bijzonderder als je weet dat het zwaar gechloreerd kraanwater is; niet te zuipen dus.

Vandaag hebben we 746 kilometer afgelegd in 9:50 uur.

Lees verder →

Fietsend naar de Niagara watervallen
Het ontbijt was wat aan de vroege kant in onze bed&breakfast – van half 9 tot 9, maar was verder prima verzorgd.
Vincent leek het leuk om per fiets naar de watervallen te gaan, een fietstocht van zo’n 25 kilometer.
Zo bedacht, zo gedaan; om 11:45 zaten we op de fiets. Maar al snel kwam voor Vincent de man met de hamer, en halverwege vond ik het eigenlijk beter om maar terug te keren, en met de auto te gaan. Maar Vincent hield vol en rond half drie waren we uiteindelijk bij de Niagara Falls.

Tijd om wat te eten en te drinken.
Een thermometer gaf aan dat het zo’n 32 graden was bij de watervallen.
Vervolgens zijn we met een boot heel dichtbij de watervallen geweest; iedereen had een regencape gekregen; zoniet dan was je doorweekt geweest. Het was een prachtige indrukwekkende boottocht tot vlakbij (althans zo leek het) de plek waar het water neerstortte.

De terugweg op de fiets ging een stuk beter; de wind was ons goed gezind, en er was nu meer bergafwaarts dan bergopwaarts. En de zon stond een stuk lager. We deden er nu maar 1:45 over, en hebben ook nog tijd kunnen vinden om onderweg wat wijn te proeven en te kopen.
Bij het inleveren van de fietsen werd ons verteld dat de temperatuur uiteindelijk opgelopen was tot 41 graden!
In totaal hebben we overdag tijdens het fietsen ongeveer 4 liter water per persoon gedronken.

Lees verder →

Van Montreal naar Niagara-on-the-lake
Op tijd opstaan, ontbijten, koffers inpakken en auto (een Toyota Corolla) halen.
Na betalen en koffers in de auto laden konden we onderweg naar de Niagara watervallen. Montreal lag al snel achter ons, en we schoten flink op richting Toronto, ondanks dat de maximum snelheid 100 km/uur is (bijna niemand houdt zich daaraan). Rond spitsuur moesten we door Toronto; we waren flink gewaarschuwd door inwoners van die stad voor files rond die tijd, maar eigenlijk viel het ontzettend mee. Het heeft 3 kwartier extra gekost om door de stad te komen in verband met ongelukken.
Carola, onze GPS in de auto, hielp ons door de tijd door bij te houden hoeveel kilometer we nog moesten.

Onderweg was het kennelijk heet, tegen de 40 graden volgens de thermometer in de auto. In de auto met airco hebben we daar gelukkig weinig van gemerkt.
De reis van Montreal naar onze eindbestemming heeft uiteindelijk 662 km en 8:10 uur geduurd.

Onderweg zagen we vele, vele wijnboerderijen, kennelijk is dit een uitstekende plek voor druiven.

Volgens The Rough Guide was het niet zo’n goed plan om in het plaatsje Niagara een plekje te zoeken omdat het er zo vreselijk vercommercialiseerd zou zijn; op aanraden van The Guide zijn we naar Niagara-On-The-Lake gegaan, en dat is inderdaad een lieflijk klein stadje in de buurt van de watervallen. Via Tourist Information vonden we een prima Bread and Breakfast; na een prima maaltijd in het centrum van het stadje, met heerlijke wijn uit de streek, zijn we op tijd naar bed gegaan in een uitstekende kamer met een compleet stille airco.

Lees verder →

Te voet over de Mont Royal
Dit is voorlopig onze laatste dag in Montreal, morgen gaan we een auto oppikken en wat andere plekken in Canada bezoeken.
Deze laatste dag hebben we veel gewandeld; we zijn te voet de Mont Royal op, halfrond en af gegaan. Mont Royal is een heuvel midden op het eiland waarop Montreal ligt; vanaf verschillende plekken op de berg heb je een prachtig uitzicht op delen van de stad.

’s avonds zijn we niet veel verder gekomen dan wat eten bij een mexicaan en een paar biertjes op een terras. Al rond half 10 waren we weer thuis…

Lees verder →