Heel vroeg in de ochtend was er een berg kabaal in de waterleiding, blijkbaar was het probleem alweer verholpen.

Na een voor ons doen vroeg ontbijt zijn we door de huis-taxi van Pong-Phen voor 40 bath (80 cent) naar het busstation gebracht. De bus vertrok om 10:30, maar 5 minuten later stonden we alweer stil, en werd de motor uitgezet. We hebben zo’n 20 minuten stilgestaan bij een halte, een paar honderd meter vanaf het station. De reden ontgaat mij volledig.

Daarna door naar Suphanburi, en overstappen op de bus naar Ayutthaya waar we rond 3 uur aan kwamen. We waren wel 80 bath (1.60 euro) per persoon kwijt voor de hele reis!
We werden al snel door een vrouwtje opgepikt die ons een hotel aanprees. Op de foto’s zag het er wel goed uit, dus daar hebben we ja tegen gezegd. Het hotel is ok; het barst niet van de luxe, maar voor 500 bath wel een eigen wc en douche.
Het vrouwtje bood ons voor de volgende dag ook een tour aan door de stad; we hebben maar tot 16:00 de volgende dag, dus dat leek ons wel een goed idee.

Met de boot zijn we overgestoken naar het station om te kijken hoe laat morgen onze trein gaat. Op de terugweg vanaf het station even een biertje drinken. Dat bleek de rest van de middag/avond te worden: de eigenaar kende een paar (goochel-)truukjes die ons de rest van de avond bezig hielden…

Lees verder →

De laatste dag bij de River Kwai. Vincent wilde wel een of ander dagtocht doen, maar dat betekent: 8:00 vertrek (dus veel vroeger opstaan), veel in auto zitten, en 18:00 weer terug waarbij je dan 3 dingen ziet. Op zich best leuk, maar ik had er niet zo’n zin in.
Gelukkig was Vincent wel over te halen om wat anders te gaan doen: fietsen!
Dus lekker uitslapen, en vervolgens de fiets gepakt en de omgeving verkend. Ook zijn we naar het busstation gefietst om te kijken hoe laat de bussen gaan richting Ayutthaya; die blijkt ongeveer elk half uur te gaan. Geen probleem dus.

Per fiets naar de beroemde brug; en die zijn we vervolgens te voet overgestoken. Dat kan en mag hier allemaal zomaar.
Later zijn we per fiets aan de andere kant van de brug beland, en konden we een trein aan horen komen. Die ging stapvoets over de brug om de mensen die per voet de brug aan het oversteken waren de kans te geven van de rails af te gaan en naast de spoorbaan te laten wachten tot hij voorbij was. Zoiets zou in nederland onmogelijk zijn, maar in Thailand gelden hele andere veiligheidsregels dan in Nederland.

Verder rustig aan (het is per slot vakantie), eten bij het hotel, en nog een drankje bij de lege karaoke boten.
Op de terugweg kwamen er fonteintjes water uit de weg omhoog: lekke waterleiding. In het hotel aangekomen bleek dat er nog maar een klein beetje water uit de kraan kwam, en even later helemaal niks meer.

Lees verder →

Vandaag een reisdag: op weg naar Kanchanaburi aan de River Kwai!
De taxichauffeur kon maar moeilijk begrijpen waar wij naar toe wilden. Vervolgens vroeg hij via een tekeningetje of we de bus of treinstation wilden. Hij wees op zijn tekening en zei “poen poen”. Wij zeiden nee, “tsjoek tsjoek”. En dus werden we bij het busstation afgezet.
Met enige moeite en uiteindelijk met het woordenboek erbij snapte hij de we de trein wilden. Poen poen is dus de thaise versie van tsjoek tsjoek.
Toen het volgende probleem: hij wist niet waar het station was! Maar na 2x vragen kwamen we er dan toch.

De 3 uur durende treinreis was hardstikke leuk, je blijft je verbazen. Over de natuur, de mensen, de tempels, de oude techniek, gebrek aan veiligheid en vooral over de hoeveelheid mensen met wie ze de werkzaamheden uitvoeren. 4 man op het perron om een trein te laten vertrekken.

Tijdens de reis naar Kanchanaburi kregen we al vele folders in onze handen gedrukt van hotelletjes bij de rivier, en 1 daarvan kozen we. Het leven is hier veel goedkoper dan in Bangkok, het hotel hier kost een tiende van het hotel in Bangkok…

’s avonds hebben we nog een wandeling gemaakt naar de nachtmarkt en naar de beroemde brug over de rivier. In de boeken had ik al gelezen dat de brug minder indrukwekkend was dan je zou verwachten, en dat is ook zo. Hij is niet erg groot, maar door de historie van de brug en de spoorlijn is het toch bijzonder om hem te zien.

Ook Kanchanaburi is erg op toerisme ingesteld, veel – heel veel bars en restaurants en overal schalt loeihard de muziek. De auto’s en tuktuks van Bangkok zijn vervangen door doorelkaarheen spelende muziek van bars en restaurants.

Lees verder →