Waterval bij Quebec; terug naar Montreal
Bij Quebec liggen ook een paar watervallen, een daarvan hebben we vereerd met een bezoekje. Het is lang niet zo groot als de Niagara falls maar wel leuk om te zien; via een loopbrug kun je over de waterval heen lopen. Ook word je nog getracteerd op een prachtig uitzicht over Quebec.

Na dit bezoek gaan we weer onderweg naar Montreal, maar door het missen van een afslag moesten we weer door Quebec. Op zich niet erg, kunnen we nog een beetje van de stad genieten.
De rit duurde 2:55 uur en was 267 kilometer (inclusief bezoekje aan de waterval).

Voordat we vertrokken uit Montreal vorige week hadden we met de bed&breakfast al afgesproken dat we graag nog een nachtje terug wilden komen, en dat was geen probleem. Dus weer naar Rue Logan gereden, bagage uitgeladen, auto terugbrengen naar het verhuurbedrijf, ijsje halen en op naar de terrasjes voor de laatste pitcher Bierre Rousse voor deze vakantie.
De laatste maaltijd was bedoeld bij een Thais restaurant in Rue St. Catherine; die hadden we 2 weken geleden ook al overwogen, maar het was er zo druk dat we besloten daar op onze laatste avond op bezoek te gaan. En toen bleken ze drie dagen dicht te zijn – helaas.
Het eten bij een ander aziatisch restaurant dat in de buurt zat was wel lekker, maar was niet wat ik gehoopt had voor de laatste avond.

Lees verder →

Er op uit in Quebec
Quebec is een wat vreemde stad – er is een hoog deel en een laag deel. Het hoge deel is ommuurd, het lage deel aan de waterkant heeft een gracht om zich te beschermen. Achter het hoge ommuurde stuk is later de stad verder uitgebouwd, en in dat deel zat onze bed&breakfast.
Vanuit onze b&b richting oude stad kom je al snel een hoge rotswand tegen, met een lift (of trap) kun je naar boven. Van daaruit ga je dan nog een stuk omhoog richting de gezellige straat St. Jean.
Als je die straat uit loopt richting rivier kom je bij een poort in de muur die de hoge stad omringt, voorbij de poort kom je in het echte oude deel terecht. Het is een mooi onderhouden oud centrum met vele restaurantjes en winkeltjes.
De oude lage stad kun je bereiken met een soort lift op wieltjes die schuin naar beneden gaat. Ook beneden kom je in een prachtig onderhouden oud stadje uit.
Quebec doet erg Europees aan; dat zijn uiteraard de Franse invloeden.
De ommuring stamt uit de 18e eeuw; die was nodig om aanvallen van Engelsen vanuit Amerika af te slaan.

Uiteindelijk hebben we dik vier uur door de stad gewandeld; vervolgens wat bier op een leuk terrasje, en lekker uit eten.
In Perce had ik een man kreeft zien eten en dat zag er heerlijk uit. Ik had spijt dat ik dat daar niet genomen had. Om het een beetje goed te maken besloot ik hier in Quebec kreeft te eten (Vincent ging aan de sneeuwkrab). De ober haalde een levende kreeft uit een aquarium en zette hem op een weegschaal om het gewicht te bepalen. De weegschaal stond naast en tafeltje waar twee vrouwtjes zaten te eten – die schrokken zich helemaal wild toen ze die levende kreeft naast zich zagen! Later toen ze weggingen wensten ze ons veel succes met de kreeft…

Lees verder →

Van Perce naar Quebec
Er stond een lange reis voor de boeg, 752 kilometer. Het verkeer zat dit keer erg mee (op de spits in Quebec na) en 8:25 later stonden we voor een bed&breakfast in Quebec.
Saillante details: de eigenaar van de bed&breakfast in Montreal had ons een B&B aangeraden in Quebec – die twee bleken achteraf ex-vrienden te zijn. Toen ik vanuit de auto hem belde voor een kamer bleek hij vol te zitten; hij raadde ons aan een andere B&B te bellen – en die bleek van zijn broer te zijn. Daar zijn we terecht gekomen.

De eerste indruk van Quebec is die van een leuk provinciestadje; een relatief klein centrum en erg gezellig. Morgen gaan we meer indrukken opdoen, vandaag bleef het bij wat biertjes op een gezellig terras (met veel mensen die in Montreal aan de games hadden mee gedaan) en ergens wat eten.

Lees verder →

Walvis spotten
Vanmiddag gaan we met een boot walvis spotten; tot die tijd gaan we een wandeling maken in de heuvel achter Perce. Er zijn meerdere routes uitgezet, en we kiezen er een die niet al te lang is omdat we op tijd bij de boot moeten zijn. Onderweg hebben we genoten van prachtige uitzichten over Perce, het eilandje voor de kust en de bijzondere rotsformatie.

’s middags dus met de boot de zee op – ik lekker optimistisch met korte broek en korte mouwen, maar op zee was het toch een stuk kouder dan ik verwacht had.
Na een half uur varen zagen we een stel dolfijnen zwemmen; na nog ruim een half uur waren we bij een walvis aangekomen. Een walvis kan ongeveer 4 minuten onder water, daarna komt hij weer boven om te ademen. Dus elke vier minuten stond iedereen de zee af te speuren waar hij nou weer boven zou komen, erg leuk. Een paar keer nam hij een duik waarbij even zijn staart boven water kwam en was iedereen in extase; helaas heb ik er geen foto van kunnen maken.
De boottocht duurde bijna twee en een half uur.

’s avonds hebben we gegeten in het restaurant bij het hotel en dat was echt uitstekend. Heerlijk eten en voor de verandering kundig en efficient personeel.

Lees verder →

Naar de rots van Perce
Na prima pannekoeken als ontbijt begonnen we onze laatste stint naar Perce. Er was 155 kilometer te gaan, en dat hebben we geklaard in 2 uur. Hier waren gelukkig genoeg vrije kamers, dus zochten we een leuk hotel uit met uitzicht op zee.
Het weer is fenomenaal, er is gister een koufront over getrokken en daarachter is heldere droge lucht aangevoerd. De lucht is echt staalblauw en steekt prachtig af bij de donkerblauwe zee en de kleuren van het vaste land.

Voor de kust van Perce ligt een eilandje en een schitterende rotsformatie; als het eb is kun je er naar toe wandelen. Dat was vandaag van kwart voor drie tot kwart voor vier, en dat hebben we dus gedaan.
Voor de rest een rustige dag en ’s avonds lekker uit eten in een restaurant met typische Canadese bediening: zeer inefficient dus. Maar het eten was prima.

Al sinds gistermorgen zitten we zonder GSM, dat is in deze contreien blijkbaar nog niet volledig doorgedrongen. Dus mijn ouders maar eens ouderwets via een vaste telefoon en een telefoniste gebeld vanaf de hotelkamer. Ik ben me wel continu bewust van het feit dat ik niemand zomaar kan bereiken, en dat ikzelf onbereikbaar ben.
Ook het bijwerken van deze blog op internet loopt hierdoor vertraging op. Het zal tot overmorgen eind van de dag duren voordat ‘normale’ comminicatiemogelijkheden weer hersteld zijn – als het goed is komen we dan aan in Quebec.

Lees verder →