De zesde les; na de solo van vorige keer hebben we de bekende oefeningen herhaald, en er bovendien een paar loops en spins bij gedaan. Als klap op de vuurpijl moest ik 4 figuren achterelkaar uitvoeren: spin – loop – barrel roll – wingover. En dan maar proberen je orientatie op orde te houden, en de snelheid niet uit het oog te verliezen…
Het ging niet slecht, en Sebo was in ieder geval tevreden over de voortgang!
Schouwburg Utrecht 65 jaar
De schouwburg van Utrecht bestaat 65 jaar, en dat wordt gevierd met een soort jubileum revue. Lei had mij erop attent gemaakt, mede omdat hijzelf mee doet met het koor waar hij in zingt: Cantatori del duomo. Er zijn 5 voorstellingen, wij zijn vanavond dus geweest.
De voorstelling wordt uitgevoerd door een aantal Utrechtse artiesten en koren, aanelkaar gebreid door de ‘feestcommissie’ die, op de momenten dat ze aanwezig zijn, iets over de geschiedenis van de schouwburg vertellen.
Helaas gaf dat nogal een rommelige indruk, de feestcommissie kwam meestal alweer op als een artiest nog bezig was met zijn of haar voorstelling. Desondanks heb ik wel genoten van de avond – het meest nog wel van de verhalen van de cassiere.
Sneak Preview: Eight below
Tot een half uur voor het begin was het spannend of er wel een film zou zijn! De film die ze hadden willen draaien moest uit Haarlem komen, maar was verdwenen. Dus moest voor vanavond met spoed een alternatief gezocht worden; er waren uiteindelijk zelfs 2 films aanwezig waar het publiek een keuze uit mocht maken.
Het werd dus Eight Below, een film die zich afspeelt op Antarctica en gebaseerd op waar gebeurde feiten.
Helaas had ik de film al op tv gezien ondanks dat de film in Nederland nog niet uit is; ik denk dat ik hem op een buitenlandse zender gezien heb.
Het verhaal is erg onwaarschijnlijk, ondanks dat er iets van waarheid in moet zitten. Het publiek in de bioscoop bestaat uit veel studenten, en het is erg grappig om te zien hoe die reageren op die onwaarschijnlijkheden 🙂
Niet echt een hoogvlieger, deze film; wel mooie plaatjes van Antarctica.
Wereldhavendagen
Vincent had vanuit zijn werk een uitnodiging gekregen om tijdens de wereldhavendagen mee te komen varen op de Nieuwe Maze, de boot van het havenbedrijf in Rotterdam.
’s avonds zijn we opgestapt om te kunnen genieten van een concert van allerlei pluimage in de haven bij de Willemsbrug, en van het vuurwerk dat ’s avonds laat afgestoken zou worden.
Bij vertrek was het prachtig vaarweer, maar volgens de weersverwachting was er een storm op komst die rond half tien zou kunnen arriveren. Daarom werd het vuurwerk vervroegd naar 10 uur; gelukkig kwam de storm wat later.
Op zich heb ik weinig van de wereldhavendagen meegekregen, het varen ’s avonds bleef beperkt tot dobberen bij de Willemsbrug, en de meeste activiteiten waren ’s middags al geweest. Misschien volgende keer maar eens overdag ernaartoe.
Vliegen: Aeorbatics les 5
Vluchtnummer 267
Vluchtnummer 268
Na de vorige les hing het zwaar in de lucht – als ik het goed genoeg doe met Sebo mag ik daarna solo aerobatics doen. Dat leverde bij mij nogal wat (gezonde) spanning op, Sebo kon dat duidelijk aan mij merken.
En inderdaad, na een kwartiertje met Sebo gevlogen te hebben moest ik terugvliegen naar het veld, en hem uit het vliegtuig laten.
Sebo ging op zijn witte stoeltje voor de hangaar zitten met en kopje soep terwijl ik opsteeg en naar een hoogte van 2000 voet klom. Op die hoogte aangekomen moest het echt gaan gebeuren – helemaal alleen een serie figuren doen: stijle bocht – wingover – barrel roll – wing over andere kant op – barrel roll andere kant op. Het ging allemaal prima, en na de oefeningen stond ik helemaal stijf van de adrenaline – wat een kick!
Terug op de grond had Sebo uiteraard een en ander aan te merken, maar dat moet ik de komende tijd bijschaven.
Ik ben solo aerobatics – wat nu?
Nou, ik heb nog maar een paar figuren geleerd; de volgende stap is meer figuren leren, en daarna figuren combineren. En bijschaven, bijschaven en nog eens bijschaven. Genoeg te leren dus.