Categoriearchief: Diversen

Cruise NY – UK 17: Greenock

Volgens het weerbericht wordt het een aardige dag in Greenock met alleen in de ochtend een buitje. T-shirt aan en de boot af, eerst naar de infobalie. Ons plan is om in Greenock en omgeving te blijven ondanks dat Glasgow op drie kwartier reisafstand is. Veel passagiers doen dat wel maar hebben dan maar een beperkt aantal uren in de stad want om half vijf vertrekt de boot alweer, het lijkt ons leuker om een andere keer naar Glasgow te gaan en wat langer te blijven.

Bij de infobalie krijgen we een folder mee met de Greenock Cut, een wandelroute net buiten het stadje aan de andere kant van de heuvel. We lopen naar buiten en dan regent het. Een blik op de weersverwachting laat zien dat het slechter wordt dan eerst gemeld, we maken rechtsomkeert en terug de boot op om vesten en paraplu’s te  halen. Dat betekent weer door de pasjescontrole, de zakken leeg en door de securityscan zoals op een vliegveld.

Nu gaan we echt onderweg, op naar de wandelroute vanaf de haven door het stadje de heuvel op. Onze boot ligt eigenlijk aan een containeroverslagplaats, andere plekken zijn vast niet groot genoeg. Met lege containers is een afzetting gemaakt om te voorkomen dat de passagiers zomaar overal naar toe lopen, achter die lege containers zijn takelwagens continue in de weer met het verplaatsen van containers.

Het stadje zelf is vrij triest, mede door het regenachtige weer. Nog voor het begin van de wandelroute duiken we een bakkerijtje in voor koffie met wat lekkers en als we buiten komen is het droog.

Na een flinke klim in het stadje komen we bij het begin van de Greenock Cut, plotseling staan we in een hele andere wereld. Prachtige heuvels, groene gebieden en grote meren, daar gaan we doorheen wandelen – een geweldige wandeltocht. Schapen, geiten en bokken lopen allemaal vrij rond, het is dat ze vrij schichtig zijn anders zou je ze zo kunnen aaien.

We lopen de route wat anders dan eigenlijk de bedoeling is – wat maakt het uit, het is prachtig, en zelfs een zonnetje erbij.

Terug in Greenock krijgen we nog een ijsje, daarna terug naar de boot waar ik op het achterdek aan het bier ga en Vincent nog het laatste stukje bekijkt van een lokaal zang- en dansgezelschap dat even aan boord was voordat we weer vertrekken.

Dat vertrek wordt een half uur verlaat doordat enkele passagiers een half uur te laat terug zijn. Mensen op de boot staan ze toe te juichen in de hoop dat ze opschieten, ik zou me dood schamen als 3000 mensen op mij zouden moeten wachten.

Als gebruikelijk is er weer een vertrekfeestje op het achterdek waardoor er geen Friends of Dorothy meeting is. Ook leuk: tijdens het vertrek staan op de kade pipers&drums te spelen – doedelzakken en drums dus, heerlijk Schots. Iemand in een enorm reuzenpak staat er bij te dansen, iedereen op de boot vindt het prachtig op deze manier uitgezwaaid te worden.

Het einde van de reis komt in zicht, dat merk je doordat bijvoorbeeld gisteren al een tussentijdse rekening verscheen, en vandaag in de krant de procedure voor het verlaten van het schip uitgelegd wordt. Woensdagavond worden we al geacht de koffers buiten de hut te zetten en donderdagochtend om 9:20 moeten we in het theater verschijnen. Vooral de koffer de avond tevoren al inleveren is niet handig en levert bij het eten veel stof voor gesprek op.

Na het eten kijken we naar een voorstelling van de Barricade Boys, vier zangers die in de musical Les Miserables gezongen hebben een nu onder andere op cruises optredens verzorgen. Dit zijn mannen die echt kunnen zingen! Ze hebben onder andere Bohemian Rapsody van Queen gezongen, zeer knap gedaan.

We spreken ze nog even in de Yacht Club waar ze als enigen wat aan het drinken zijn, de boot is verder alweer uitgestorven.

 

k58PpgQ
Aanlegplaats in Greenock

H7xzpfH
Greenock

5qNhxJB
Greenock

Lg7cm7r
Wandelroute Greenock Cut

ZpvNBvF
Wandelroute Greenock Cut

s4PBpNb
Wandelroute Greenock Cut

nJLXr4K
Wandelroute Greenock Cut

JdtPs9j
Wandelroute Greenock Cut

S8mXBpf
Wandelroute Greenock Cut

d4KcDLz
Wandelroute Greenock Cut

RQqJ5q8
Wandelroute Greenock Cut

KSDBjsV
Wandelroute Greenock Cut

XSqb7Zg
Wandelroute Greenock Cut

tCNR5XS
Wandelroute Greenock Cut

pcBqZkq
Wandelroute Greenock Cut

VhJNPK7
Wandelroute Greenock Cut

C2r4Ddq
Wandelroute Greenock Cut

LgCcgcB
Wandelroute Greenock Cut

SmkXcmc
Golfterrein bij Greenock

KfkxJK6
Onze boot

k8JkLrF
Greenock

JK82Rwz
Containeroverslag

skzRPhx
Muziekale omlijsting bij vertrek

6gPmTPW
We zijn weer onderweg

Cruise NY – UK 5: De boot op

Vanmiddag gaat het dan gebeuren – we gaan de boot op!

Maar eerst nog een keer ontbijt bij Le Pain Quotidien, dan de koffers inpakken en uitchecken. Het is niet helemaal duidelijk hoe laat we er moeten zijn, in de papieren staat 2 uur ‘s middags genoemd, maar is dat de vertrektijd van de boot? Of worden we pas na twee uur toegelaten op de boot?

We gaan gewoon. Het is half twaalf, we bestellen een Uber en laten ons naar pier 92 brengen. Dat kost wel wat tijd, er staat een flinke file onderweg. Rond half een zijn we bij de boot, de koffers afgeven en dan de pier op. We zijn gewoon welkom, eerst moeten we douaneformulieren invullen voor Canada (daar zijn twee stops gepland), dan allerlei controles, meer papierwerk en dan krijgen we onze pasjes voor de boot. Deze pasjes kun je gebruiken om de deur van je kamer mee te openen, en je kunt er alles wat je koopt aan boord mee betalen. Denk aan eten en drinken, maar ook bestedingen in de winkeltjes aan boord.

We hebben kamer 5170, op dek 5. Onze kamer ligt mid-scheeps, ofwel we hebben geen raam of balkon in onze hut. Hier hebben we bewust voor gekozen, een kamer met een raam is aanzienlijk duurder en wij gaan ervan uit dat we niet op onze kamer leven maar op andere plekken op de boot.

Om vijf uur meldt de kapitein dat we iets later vertrekken omdat er nog wat mensen in de file staan op weg naar de boot. Dat zijn hoogst waarschijnlijk mensen die al eerder op de cruise opgestapt waren, en nu een dagje New York doen.

Om half zes komt dan de melding ‘All Aboard’ en gaan we vertrekken. We worden nog getrakteerd op een prachtig uitzicht over de stad, en gaan dan onder de brug Verrazzano-Narrows Bridge door het grote wijde water op. Onze boot, de Queen Elizabeth 2, kan maar net onder de brug door.

Na 6 uur ‘s avonds is nette kleding verplicht.  Op onze vorige cruise waren er ook wel wat kledingvoorschriften maar daar werd niet echt gehandhaafd. Hoe anders is dat hier – als we in korte mouwtjes aan een bar een drankje bestellen worden we weggestuurd…

Er zijn wel bars waar je zonder nette kleding terecht kan, maar het voelt niet echt geweldig als je bij een bar wordt weggestuurd.

Er zijn meerdere eetgelegenheden aan boord, wij hebben vaste plekken geboekt in het restaurant Britannia. In dit restaurant is overhemd, nette broek en colbert verplicht voor de mannen. Die hebben we gelukkig meegenomen, voor de speciale avonden waarop dat verwacht wordt – we hadden niet gedacht dat het elke dag verplicht zou zijn.

Nou ja, zo erg is dat nou ook weer niet, het eten smaakt er niet minder om.

FPTn9WH
Onze boot, Queen Elizabeth 2

vxhQBwt
Vertrek uit New York

DRJFmMd
Vertrek uit New York

ZcdXxVf
Vertrek uit New York

chcr89J
Vertrek uit New York

q9gfJHh
Vertrek uit New York

8hBdTch
Vertrek uit New York

tFRNw3c
Vertrek uit New York

2mCF68P
Vertrek uit New York

GLSnDxw
Vertrek uit New York

k4P6Jrg
Vertrek uit New York

Fd7C4Kp
Vertrek uit New York

GzZ9bBs
Vertrek uit New York

W3nGV36
Vertrek uit New York

rTpB5cx
Verrazzano-Narrows Bridge

BhFvvT7
Verrazzano-Narrows Bridge

K3Sqg56
Verrazzano-Narrows Bridge

LVt2zfF
Verrazzano-Narrows Bridge

Japan 2017-17 laatste dag, dwalen door Tokyo

Het einde van de vakantie nadert, vandaag is de laatste dag in Tokyo. Wat te doen?

Het wordt een bezoek aan het Sumo museum, kijken bij het centraal station, een Ingress banner lopen en een bezoek aan een dure winkelstraat.

Sumo museum 

Dat plan wordt al snel de grond in geboord, het museum is vandaag zonder opgaaf van reden gesloten. 

Het centraal station 

Het centraal station is een relatief oud gebouw, het valt een beetje uit de toon vergeleken bij de rest van de gebouwen. 




Het sporenplan in en rond Tokyo. Bij elk station staat hoeveel yen het kost om er te komen. Je koopt dus niet een kaartje voor een bestemming maar een kaartje met een waarde. Met het kaartje kun je door poortjes lopen bij vertrek en bij aankomst, en als het bij aankomst klopt mag je door lopen. Klopt niet het dan slaat het poortje voor je dicht (ze staan in het algemeen open) en kun je bij een andere automaat je kaartje kloppend maken voor je rit.

Ingress banner lopen 

We gaan een banner lopen in een stukje van het park bij het paleis. Een banner lopen in Ingress termen betekent een veelvoud van zes missies, en een missie bestaat uit een aantal portals. Een portal is een locatie in de echte wereld, bijvoorbeeld een beeld, brug, gebouw of ander kenmerkend iets. We gaan dus een aantal kenmerkende punten in het noordelijke bos van het paleis bezoeken. We zijn ten westen van het terrein van het paleis, het noordelijke punt ligt maar liefst 2.5 kilometer verderop, dat geeft wel enig gevoel voor de grootte van het terrein. We nemen de metro en lopen daar vandaan de banner.




Resultaat van de Ninja banner in Ingress.

McDonald’s

Ik had nog de wens een BigMac te eten hier in Japan, en dit is het moment. De grote vraag is: smaakt de BigMac hier hetzelfde als in Nederland. Het antwoord is: JA. Een klein verschil is dat je hier geen frietsaus maar ketchup bij de frietjes krijgt. En ze hebben als McShake de smaak perzik. Nieuw is dat je nu ook groene thee bij McDonald’s kunt krijgen.


De dure winkelstraat 

Inderdaad veel erg duur uitziende winkels:


De 300¥ bar 

We zijn na deze shop ervaring toe aan een biertje. Dat valt (uiteraard) tegen in zo’n dure winkelstraat, dus we zoeken het een paar straten verderop. Daar komen we een 300¥ (300 yen, 2.40€) bar tegen. Alles in deze bar kost dus 2 euro 40, of je nou een biertje, cocktail, een mini-pizza of wat anders bestelt. We ontmoeten er een Amerikaan die hier in Tokyo woont. Leuk om wat typische Japanse gebruiken door te spreken. Het blijkt dat wij ondertussen veel al wel hebben meegemaakt; het meeste heb ik de afgelopen vakantie al eens beschreven.

Noodle Restaurant 

Het laatste avondmaal wordt een noodle soep met tempura, Niet de beste maaltijd van de vakantie maar wel lekker en in ieder geval Japans.


 En de laatste nacht in onze gevangenis. Uh, hotel.

Japan 2017-16 Museum, bootje varen,  reuzenrad en Skytree

Op het programma staat een bezoek aan het Nationaal Museum, en bootje varen naar een eiland bij de haven van Tokyo. Als onverwachte toegift kwam daar een reuzenrad bij die op dat eiland bleek te staan, en ’s avonds nog een bezoek aan de Skytree, een enorme hoge toren met een prachtig uitzicht over de stad.

Tussendoor hebben we sushi gegeten. 

Hieronder vooral een fotoverslag met hier en daar wat tekst erbij.

Nationaal museum 

In het nationaal museum hebben vooral gekeken naar de algemene geschiedenis van Japan, hierbij een fotoimpressie.








Voor dit zwaard stond men (en wij) in de rij. Geen idee waarom.



Dit vond ik nou een museumstuk.

Boottocht 

Hieronder een fotoimpressie van de boottocht.




Links op de bovenstaande foto staat de Skytree waar we ’s avonds naar toe gaan.


Erasmus brug?





Deze enorme brug,de Rainbow Bridge, verbindt het vasteland met het eiland waar we naar toe geweest zijn.

Links op de foto staat het reuzenrad.


Er was ook bier aan boord.

Reuzenrad 

Om bij het reuzenrad te komen nemen we een zelfstandig rijdende tram, er is dus geen bestuurder aan boord. Het brengt ons via de Rainbow Bridge naar het eiland en reuzenrad. We hadden voor vandaag een one-day metro pass gekocht, maar die was (uiteraard) niet geldig voor deze lijn.  Naja, pech.









Voorstelling in een nieuw winkelcentrum 

We gaan terug naar de plek waar de boot ons afgezet heeft en lopen daar wat rond. We komen in een nieuw winkelcentrum terecht waar schoolidols-voorstellingen zijn met zang en dans. Het allerleukste was het publiek dat de liedjes en bijbehorende dansjes kennelijk erg goed kende en meedeed. Dat was vermakelijker dan de voorstelling zelf.



Sushi eten 

We gaan een keer echt Japans sushi eten, dat stond nog op het programma. We reizen terug naar de plek waar de boot vertrok omdat het er daar wel gezellig uit zag. En daar vinden we inderdaad zoals gehoopt een Sushi Go-Around. Je zit aan de bar waarop een lopende band staat  met daarop schoteltjes met sushi. Als je wat lekkers ziet pak je het schoteltje van de band. De kleur van de schotel geeft aan hoe duur de sushi is; je bewaart je schoteltjes want dat bepaalt wat je straks moet betalen.



Er staat soja bij je op  tafel, in Nederland ben je gewend dat er ook wasabi bij staat dat je door de soja saus heen mengt. Bij ons stond er een doosje groene poeder, dat zal dan wel wasabi zijn. Vincent doet wat in zijn saus, zegt de vrouw naast mij ’that is green tea’. Nee hè! Nou snap ik ook waarom er overal heetwater tappunten aan de bar zitten.



Skytree 

Na het eten lopen we nog een stukje rond en zien we de hoge toren staan. Zullen we er naar toe gaan? Even googlen of hij nog wel open is. Ja, nog anderhalf uur, gaat lukken. De toren heeft twee verdiepingen, een op 350 en een op 450 meter, we kopen een kaartje voor beide. Omdat we buitenlanders zijn mogen we in de fast  lane, en binnen de kortste keren staan we op 350  meter. We zijn ook naar 450 meter geweest maar dat had eigenlijk niet zoveel toegevoegde waarde.





En daar is het reuzenrad weer.

 

Japan 2017-15 Tempels in Kamakura en reis naar Tokyo

Het blijft een gedoe na een nacht slapen op de grond. Hoe kom ik overeind? Gelukkig hangt er geen camera die laat zien hoe de twee oude mannen dat doen. 

In en rond Kamakura vind je vele tempels. We hoeven ze beslist niet allemaal te zien, ik kies er een uit die op loopafstand is en het bezichtigen waard moet zijn.

Maar eerst ontbijt in een restaurantje in de buurt van het hotel. Helaas zijn we te snel ergens gaan zitten, we hadden beter eerst even op de kaart kunnen kijken want er staan alleen westerse dingen op en ik vind het juist zo leuk om Japans te ontbijten. Maar ik heb me hier wel kunnen verbazen over de koffie. Keuze uit drie mogelijkheden: blended koffie, American koffie en German koffie. Huh? Sinds wanneer staan Duitsers bekend om hun koffie? Amerikaans is over het algemeen slap, dus doe maar blended. Wat dat ook moge zijn.

Tempels in Kamakura 

We gaan naar de Kenchō-ji, een tempel net buiten Kamakura. Onderweg komen we eerst langs een andere tempel nog net in het dorpje, namelijk Tsurugaoka Hachiman-gú.


Plaatje uit Rough Guide; ons hotel ligt aan de linkerkant tegen het station aan.

Om half elf gaan we onderweg, en het is vreselijk druk in het stadje, geen idee waarom.


Ook bij de eerste tempel, de Tsurugaoka Hachiman-gú, is het druk. De gebruiken bij deze tempel zijn duidelijk anders dan andere tempels die we bezocht hebben, hier vind je bijvoorbeeld geen boeddhabeelden terug, hier gooit men geld in een grote bak (daar schijn je rijk van te worden als je dat doet), doet men een buiging, klap je één keer in je handen en dan nog een keer buigen.





Op naar het eigenlijke doel, de Kenchō-ji tempel. Onderweg zien we een file richting Kamakura staan, er is blijkbaar wat bijzonders te doen.

De Kenchō-ji tempel is een verademing in vergelijking met de vorige tempel. Het is een prachtig groot terrein, mooi onderhouden, en keurige tempels. Het is gebouwd rond 1250 en behoort tot de grootste vijf Zen tempels. Het is het oudste klooster waar Zen training wordt gegeven, een keer per week worden hier nog openbare lessen gegeven.

Kenchō-ji bestaat uit 7 grote gebouwen en maar liefst 49 sub-tempels.






Zen leslokaal 


Tuintje achter het lokaal.

Na dit bezoek lopen we door richting het volgende treinstation, trakteren we onszelf op koffie en gebak, en rijden we terug naar Kamakura.

Reis naar Tokyo

En dan is het tijd voor de laatste treinreis naar onze eindbestemming Tokyo. Geen hogesnelheidstrein meer, maar met overvolle lokale treinen – zelfs op zaterdag.

 

Na enkele overstappen zijn we bij ons treinstation in Tokyo en is het nog enkele minuten lopen naar het hotel.


Vandaag gaat ook onze Japan Rail Pass met pensioen, dat is geen toeval, dat is precies uitgekiend. Veertien dagen geleden is hij ingegaan voor onze eerste reis van Fukuoka naar Beppu.


De andere kant van het spoor 

De buurt waar ons hotel ligt is niet al te bijzonder. Op ongeveer een kilometer van het hotel aan de andere kant van het spoor bij station Ueno ligt een groot park waar een en ander te doen is. Het nationaal museum en een dierentuin liggen bijvoorbeeld aan dit park. Op een open terrein is een festival gaande ter ere van de vriendschap met Pakistan. Ook is er een meertje dat je nauwelijks kan herkennen als meer, het is vol gegroeid met planten. Leuk plekje voor een drankje.


In de buurt van ons hotel 


In de buurt van station Ueno.



Shinjuku

We hebben voor vanavond een sauna uitgezocht in de wijk Shinjuku, maar liefst 12 treinhaltes (!) verderop. Tokyo is echt immens groot. Die buurt ziet er heel anders uit.


Vincent ontdekt weer een prima restaurant, Vincent kiest een vleesgerecht, ik ga voor de vis.


Na de sauna met de metro terug naar het hotel.