Hoe goed is je Nederlands? En hoe staat het met je hoofdrekenen?

Beter spellen
Ik dacht dat ik toch wel redelijk Nederlands kon spellen, afgezien van het Groot Dictee der Nederlandse Taal want daar komen woorden in voor die een normaal mens nooit gebruikt, laat staan opschrijft. Maar gewone woorden als Sint-Nicolaas – moet dat inderdaad met twee hoofdletters en een streepje? En is het marsepein of marsepijn? Wanneer gebruik je wiens en wanneer wier? En is het nou ‘ik word’ of ‘ik wordt’? Schrijf je ‘het bestede geld is op’ of is het toch ‘het besteedde geld is op’?
Dat zijn nou vragen die je kunt krijgen bij https://www.beterspellen.nl – en je leert er ook nog wat van!

Ik, en velen met mij, doen elke dag een beterspellen test. Als je je aanmeldt op die website krijg je elke werkdag een email met een link naar de test van die dag. De test bestaat uit vier meerkeuze vragen over de spelling der Nederlandse taal; bijvoorbeeld:

Er zijn veel gezellige ……..  in de oude binnenstad.cafés
cafees
café’s

Kies het juiste antwoord, en als je alle vier beantwoord hebt krijg je te zien welke je goed of fout beantwoord hebt. Ook kun je een zes-weken overzicht bekijken; dit is die van mij:

Mijn laatste week mag er zijn: 100%! Helaas warende weken ervoor minder foutloos.

Beter rekenen
Hetzelfde idee is er voor https://www.beterrekenen.nl, bijvoorbeeld:

Wat is groter: 1/4 of 2/9 ?2/9
1/4

Kies het juiste antwoord.
Rekenen gaat mij goed af, kijk maar:

Het is echt ontzettend leuk om mee te doen; het kost je een paar minuten per dag, en het werkt echt! Ik weet nu of het tien miljoen driehonderdvijfenzeventigduizend vijfhonderdtwaalf is, of tienmiljoendriehonderdvijfenzeventigduizendvijfhonderdtwaalf, of dat je het nog anders schrijft.

Kortom: ga naar de sites https://www.beterspellen.nl en https://www.beterrekenen.nl en schrijf je in!

Paul de Leeuw is begonnen met een nieuwe avondshow en het leek me leuk daar een keer als publiek bij te zijn. Je kunt gewoon kaartjes via de madiwodo website bestellen op voor dag die je wilt.
Erben Wennemars doet ook mee in de show, Vincent en ik zijn beide wel een beetje fan van hem, Vincent vanwege zijn schaatsprestaties en ik vanwege zijn twitterprestaties.

We hebben de kaartjes een paar weken geleden besteld voor vanavond – maar toen was nog niet bekend dat Erben maar 2 avonden in de week mee zou doen. Gelukkig was donderdags een van de Erben dagen.

De reis gaat per trein naar Studio C in Almere. Ik verwachtte zoiets als de mega-studio’s als in Aalsmeer maar dat valt tegen. Het is gewoon een gebouw op een bedrijventerrein.
We eten en drinken wat (dat hadden we erbij geregeld) en raken aan de praat met Diny en Annelies, twee vriendinnen uit Apeldoorn, en het wordt erg gezellig.

Een half uur voor de uitzending gaan we de eigenlijke studio in. Geen vrije zitplaatsen, een medewerker van het programma bepaalt waar je mag gaan zitten. Iedereen krijgt nog een glaasje drinken en dan komt Paul voor de reclame even op om de promo live te doen.

En dan begint de live uitzending. Er heerst rust in de studio – iedereen doet rustig wat ‘ie doen moet. Geen stress, geen paniek. Ik kijk veel om me heen, ik vind het leuk om te zien hoe zo’n uitzending nou gemaakt wordt.
Ik dacht dat de presentatoren altijd met een oortje rond liepen, maar dat doet Paul in ieder geval niet. Hij doet echt de uitzending zelf, bedenkt de vragen en de grappen zonder enige hulp. Paul is absoluut een stuk gestegen in mijn achting wat dat betreft.
Erben is leuk maar geen televisiepersoonlijkheid, hij valt nogal weg tegen het overwicht van Paul.

Na afloop is er nog een borrel waar het weer heel gezellig wordt met Diny en Annelies. Helaas moeten we tijdig weg om onze trein te halen, we wisselen gegevens uit en spreken af dat we het nog wel eens over doen. Als het programma lang genoeg blijft bestaan.

Ik heb erg genoten van deze avond, ik wil nog wel eens vaker een uitzending bijwonen.

Gisteren werd ik gebeld – of ik zin had om naar de sponsordag te komen op circuit Zandvoort. En of ik een paar rondjes mee wilde rijden in een auto uit de Westfield Cup.
Nou, daar hoefde ik niet lang over te denken.

Dus vandaag sta ik op Zandvoort en ben te gast bij BA Motorsport. Het is een drukte van belang in en rond de pits – allerlei teams staan met grote motorhomes achter de pits en tonen hun racewagens aan sponsoren/familie/vrienden en kennisen. En sommige gelukkigen mogen een paar rondjes meerijden over het circuit.

Zoöok bij het team van BA Motorsport; ik word bij aankomst ontvangen door gastvrouw Astrid vlakbij de Tarzan-bocht, coureur Patrick staat ontspannen bij zijn Westfield cup-auto met startnummer 81.  Het barst hier van de raceauto’s uit allerlei klasses, ik kijk mijn ogen uit.

En dan is het plotseling mijn beurt om met Patrick het circuit op te gaan. Ik neem plaats en word goed ingesnoerd. Vrijwaringsbriefje mee want die moet je bij het uitrijden uit de pitstraat inleveren. En dan geeft Patrick gas en stuiven we het circuit op – heerlijk dat gevoel van acceleratie. Het is net karten, je zit laag bij de grond en het gaat hard! Patrick kent het circuit duidelijk beter dan ik (niet zo gek want ik heb er nog nooit gereden), hij weet precies waar je moet remmen en weer gas kunt geven. Blij dat ik niet achter het stuur zit want volgens mij zou ik er her en der afvliegen. Hoewel – ik zou natuurlijk best graag zelf een rondje over het circuit willen maken!
Patrick rijdt vier rondjes met me, een inrijronde, twee rondes op volle snelheid en een uitrijronde. Wat een heerlijke ervaring om zelf ook eens zo dicht bij andere raceauto’s te zitten, het is toch anders dan op televisie als je met een cameraatje vanuit een auto meekijkt, deze sensatie is veel intenser.

Na afloop van de rondes nog wat nagenieten onder het genot van heerlijke hapjes en drankjes.

Patrick – dankjewel voor deze heerlijke dag!

Voor meer plaatjes van deze dag, kijk op dit fotoboek.

We hebben een uitje van de zaak in Snowworld Zoetermeer. Dat is wel bijzonder want het is +25 graden buiten en er ligt echte sneeuw op de piste in Snowworld. De hal wordt op een temperatuur van -7 graden gehouden, hoe warm het buiten ook is.

Er is keuze tussen een les skiën en een les snowboarden; skiën heb ik al één keer in mijn leven gedaan, dus tijd voor wat anders: snowboarden dus.
De eerste beslissing die je moet maken is: wil je met je linker been of rechter been voor? Ik heb geen idee, omdat ik vroeger linkshandig was (rechtshandig is mij aangeleerd) en nog steeds voor veel dingen links mijn primaire kant is, kies ik voor links-voor.
Op de piste begin je met het koud maken van de snowboard en daarna je voorvoet vastzetten op de plank. Eerst leren ‘lopen’ met de plank aan je been; daarna leren vallen: of je nou voorover gaat of achterover: handen op je borst leggen, niet gekruist maar tegenelkaar. Dit om te voorkomen dat je op je handen valt en daarbij een polsblessure oploopt.

Tot zover niks aan het handje. Nu met een soort lopende band naar halverwege de piste. ‘Ga maar zitten’ zegt de instructeur; daar heb ik niet zoveel zin in, dat gaat natuurlijk een natte kont opleveren. Maar ik kom er niet onderuit; je zult wel moeten om je tweede voet op de plank vast te maken. De eerste afdalingen gaat redelijk goed, recht naar beneden en stoppen; ook sprongetje maken en de punt van de plank aanraken, terwijl je naar beneden gaat, gaan redelijk.

Nu het echte werk: een bocht maken! De instrukteur vertelt: wijs naar de kant die je op wilt. Het idee is dat je je gewicht iets verplaatst en daardoor de bocht inzet. Dat gaat niet echt geweldig; in mijn geval moet ik een bocht naar rechts maken; ik sta dus met mijn linker been voor, ik wijs met mijn linker hand naar rechts en draai daardoor zodanig dat mijn rug langzaam richting de afdaling draait, en mijn voorkant de helling naar boven ‘ziet’. In de bocht moet steeds verder je hakken optillen – de hakken wijzen richting de afdaling en als je je hakken (en daarmee die kant van het snowboard) niet op zou tillen dan ‘happen’ ze in de sneeuw en ga je achterover.
De theorie snap ik, maar ik kan mijn lichaam er niet echt van overtuigen. Ik zet de bocht in, maar krijg het niet goed voorelkaar de hakken omhoog te krijgen en te houden. De snowboard hapt lekker in de sneeuw en ik ga achterover. De natuurlijke reflex is: handen naar achteren om de klap op te vangen, ook al heb je net geleerd dat dat niet zo zou moeten. De eerste val voel ik flink in mijn rechterduim. De tweede val mijn linkerduim. Drie maal is scheepsrecht;  nu moet het goed gaan! Maar je raadt het al: weer achterover en weer de handen niet op mijn borst en nu gaat het echt fout: rechter pols flink verstuikt…

Ik vond het snowboarden eigenlijk wel leuk en zou het zo weer gaan doen. En ik denk dat ik de volgende keer wel beter oplet met het vallen, dit is flink hard aangekomen.