Tagarchief: Thailand-20052006

Thailand 2005: Dag 6

De dag begint niet al te vroeg. Lekker rustig aandoen, en vervolgens zijn we richting het oorlogsmuseum (Thailand-Burma Railway Centre, ook wel Death Railway Museum genaamd) gelopen. Daar wordt uitgelegd wat er in de jaren 41 tot 45 gebeurd is met de aanleg van spoorbaan, onder wat voor omstandigheden, en wat de gevolgen voor de arbeiders waren: meer dan 100.000 doden.

Het museum grenst aan de gedenkplaats waar onder andere de Nederlanders, Engelsen en Amerikanen herdacht worden die overleden zijn als arbeider en krijgsgevangene van de Japanners. Voor iedere overledene ligt er een gedenksteen.

Van heel andere orde was het tripje dat werd georganiseerd vanuit ons hotel naar een tijgerschool. Daar worden beesten die in het wild gevangen zijn (niet alleen tijgers) in leven gehouden. De meeste beesten lopen los, alleen de tijgers zitten in kooien. Behalve tussen 1 en 5 ’s middags, dan lopen ze in een vallei los rond onder toeziend oog van een stel bewakers. Onder begeleiding van een bewaker mag je dan zelfs naar ze toe en mag je ze aanraken. Een andere bewaker maakt dan foto’s.
Vincent heeft het aangedurfd.

Toen we ’s avonds terug liepen van de brug naar ons hotel (we hadden bij de brug gegeten) bleken 2 tegenover elkaar gelegen veldjes omgetoverd te zijn tot bioscoop. In beide ‘zalen’ was bijna niemand; het geluid stond belachelijk hard, het was niet uit te staan. Geen idee welke films getoond werden, we zijn snel doorgelopen, vooral vanwege het onuitstaanbare volume. Je zult er maar in de buurt wonen of je hotel hebben…

Verder een rustige avond met wat spelletjes jenga en 4 op een rij bij ons hotel.

Lees verder

Thailand 2005: Dag 5

Vandaag een reisdag: op weg naar Kanchanaburi aan de River Kwai!
De taxichauffeur kon maar moeilijk begrijpen waar wij naar toe wilden. Vervolgens vroeg hij via een tekeningetje of we de bus of treinstation wilden. Hij wees op zijn tekening en zei “poen poen”. Wij zeiden nee, “tsjoek tsjoek”. En dus werden we bij het busstation afgezet.
Met enige moeite en uiteindelijk met het woordenboek erbij snapte hij de we de trein wilden. Poen poen is dus de thaise versie van tsjoek tsjoek.
Toen het volgende probleem: hij wist niet waar het station was! Maar na 2x vragen kwamen we er dan toch.

De 3 uur durende treinreis was hardstikke leuk, je blijft je verbazen. Over de natuur, de mensen, de tempels, de oude techniek, gebrek aan veiligheid en vooral over de hoeveelheid mensen met wie ze de werkzaamheden uitvoeren. 4 man op het perron om een trein te laten vertrekken.

Tijdens de reis naar Kanchanaburi kregen we al vele folders in onze handen gedrukt van hotelletjes bij de rivier, en 1 daarvan kozen we. Het leven is hier veel goedkoper dan in Bangkok, het hotel hier kost een tiende van het hotel in Bangkok…

’s avonds hebben we nog een wandeling gemaakt naar de nachtmarkt en naar de beroemde brug over de rivier. In de boeken had ik al gelezen dat de brug minder indrukwekkend was dan je zou verwachten, en dat is ook zo. Hij is niet erg groot, maar door de historie van de brug en de spoorlijn is het toch bijzonder om hem te zien.

Ook Kanchanaburi is erg op toerisme ingesteld, veel – heel veel bars en restaurants en overal schalt loeihard de muziek. De auto’s en tuktuks van Bangkok zijn vervangen door doorelkaarheen spelende muziek van bars en restaurants.

Lees verder

Thailand 2005: Dag 4

Pas diep in de ochtend gingen de gordijnen open, op de terugweg uit de sauna had het bier rijkelijk gevloeid en dat moest verwerkt worden. Ontbijt ruim gemist, dus maar een brunch ergens onderweg genomen.

Doel voor vandaag is het verkennen van het treinstation vanwaar we morgen gaan vertrekken; de trein vertrekt rond half 2 – een mooie tijd.
Vervolgens nog even de “sky train” en de metro testen. De sky train rijdt een meter of 10 boven de weg, en is een snelle manier om ergens te komen. Alleen rijdt hij in een beperkt gebied van de stad, er zijn 2 lijnen.
De metro kent 1 lijn, en die is nog brandnieuw: in 2003 geopend. En dat kun je zien: alles ziet er keurig en modern uit.

Onderweg kwamen we nog langs een werkelijk gigantisch winkelcentrum: Siam Paragon. Alle grote merken van luxe artikelen staan zeer luxueus uitgestald. De prijzen zijn gewoon westers of nog duurder – zeker niet voor de gewone Thai dus.
Het gebouw is nog niet af, veel merken hebben borden met “Opening soon” staan. Ook komt er nog onder andere een theater in.

Het bezoek aan China Town viel een beetje tegen, we waren blijkbaar te laat want alles was dicht. Wel lekker bij een chinees aan het water gegeten.

Prijsverschillen in Bangkok zijn enorm: het ene moment betaal je 99 Bath voor 2 kopjes koffie (2 euro), het andere moment 49 Bath voor een taxirit van een kwartier. De koffie was een beetje duur dus…

Lees verder

Thailand 2005: Dag 3

In het centrum bij de rivier ligt het koninklijk paleis en dat is het doel voor vandaag. Met de lijnboot varen we van halte 1 naar halte 8 en blijken vervolgens het paleis niet in te mogen vanwege een of andere ceremonie. Of om het eerlijker te zeggen: het paleis mag je zowiezo niet in en de bijbehorende tempel is tot 2 uur gesloten.

We werden in een tuk-tuk gedirigeerd om tot die tijd 2 andere dingen te bekijken: Wat Saket (een tempel die maar 1x per jaar voor het publiek open is) en een 45 meter hoge Boeddha.
Het hotel had ons gewaarschuwd voor “naughty tuk-tuks”, maar deze zou ons voor 20 bath (40 cent) alles laten zien. Moet kunnen. Maar naast onze reisdoelen werden we ook een sieradenwinkel in gestuurd, bij een kleermaker en bij een duty-free winkel. Daar krijgt hij natuurlijk commissie voor.

Uiteindelijk zijn we dan toch bij het paleis beland, en hebben we daarna de Wat Pho bezocht. Wat Pho is een vriendelijk ogende tempel met onder andere een enorme liggende boeddha; deze tempel ligt naast het paleis en zijn bijbehorende tempel.

Dit was wel weer genoeg sight-seeing voor vandaag in een warm Bangkok met een flets zonnetje. Met de boot terug richting hotel, en vervolgens door naar sauna Babylon.

Lees verder

Thailand 2005: Dag 2

We landen een half uur te vroeg door een flinke puist wind in de rug om 6:45 lokale tijd (tijdverschil is 6 uur). Daarna door het stroperige verkeer in Bangkok naar ons hotel Residence aan de Surawong Road.
Ondanks het plan wakker te blijven zijn we in slaap gevallen, en om een uur of 12 de stad in gegaan.

Het hotel ligt niet al te ver van de rivier, en daar zijn we naar toe gelopen. En vervolgens met een longtail boot 2 uur lang door de kanalen van Bangkok gevaren.
Er zaten nog een paar tussenstops in: bij een slangen- en krokodillenboerderij, een tempel (Wat Arun), en bij een soort museum met drakenboten die vooral voor bepaalde feestelijkheden gebruikt worden.

Bij terugkomst zijn we nog wat gaan wandelen en hebben onze eerste Singha gedronken (Thais bier).
Door de straat van ons hotel verder in te lopen, van de rivier af, kwamen we in een paar straatjes met het homoleven van Bangkok uit. Daar hebben we lekker heet gegeten en hier en daar nog wat gedronken.

Lees verder