Vluchtnummer 257
Vluchtnummer 258

Twee weken geleden zouden Vincent Gorka en ik een vlucht maken, maar dat ging helaas niet door omdat er dikke mist was en het er niet op leek dat dat snel op zou trekken. We hebben toen een nieuwe afspraak voor vandaag gemaakt.

Het weer werkte mee, en om 9:00 stonden we op het vliegveld.
Vincent wilde graag zelf piloot worden, en was dus zeer geinteresseerd in alles wat met vliegen te maken heeft. Vandaar dat ik een briefing van dik een uur gedaan heb.
Vervolgens hebben we de kist uit de hangar gehaald en helemaal gecheckd. Daarna zijn we naar de benzinepomp getaxied en hebben we getankt.
Eenmaal in de lucht viel het zicht toch wat tegen, er was nogal wat nevel. Maar dat kon Vincent niet deren, hij vond dat hij heel veel kon zien.

Op Seppe hebben we wat gegeten in het clubhuis van de Vliegclub Seppe, daarna onderweg naar Rotterdam om via de havens aan de Nieuwe Waterweg richting zee te vliegen.
We hadden nog een klein oponthoud bij de Euromast: we moesten 2x een rondje maken om voorrang te geven aan een groot vliegtuig dat ging landen.

Langs de kust en ten noorden van Amsterdam heeft Vincent gevlogen. Met name langs de kust ging dat uitstekend, maar ten noorden van Amsterdam ging het mis: hij keek meer uit het zijraam dan naar voren, en dat leverde wat onbedoelde bochten op.
Ondertussen was de lucht ook opgeklaard, en konden we nu echt ver kijken.

Vincent zou graag piloot willen worden, maar bij hem is diabetes vastgesteld, en met zijn vorm van diabetes mag je geen piloot worden. Helaas, helaas!

Rechts staat een plaatje van de hele tocht; klik erop voor een groter formaat. Groen is de heenreis, paars de terugreis.

De laatste dag alweer van de vakantie – in drie benen naar huis.

Er is nog steeds veel onduidelijkheid over wat nou wel en niet mag binnen Schengen-landen. In de pre-Schengen tijd was het zo dat, als je naar het buitenland vloog, je vanaf een zogenaamd douaneveld moest vertrekken, en op een douaneveld moest aankomen. De douane kon dan komen controleren of je iets aan het smokkelen was.

Het Schengen-accoord zegt dat aan de grens niet meer gecontroleerd wordt; maar betekent dat nou ook dat ik van een niet-douaneveld mag vertrekken naar het buitenland? Er wordt veel over gesproken, maar een definitief antwoord is er blijkbaar nog niet.
Ik heb Marianne van de vliegclub op Hilversum gebeld vanaf Troyes of daar al duidelijkheid over was. Dat bleek niet het geval, dus dan maar weer via douanevelden. Eigenlijk zouden we graag van Troyes naar Maubeuge willen vliegen omdat dat beter op de route ligt, maar Maubeuge is geen douaneveld. Dus daarom maar via Charleville.

Overigens liet Marianne weten dat het weer barslecht was in Hilversum, en het maar de vraag was of we thuis zouden kunnen komen.
Er zit een prima meteo op Troyes, en daar zagen we inderdaad op de beelden dat Midden-Nederland en het zuidwesten dicht zaten. Maar volgens de weervrouw zou dat de komende uren optrekken. Geen probleem dus. En Charleville konden we zowiezo naar toe.

Dus onderweg (LFQB – LFQV).
Op Charleville was ook al geen antwoord op de radio. Dus maar weer goed uitkijken, zelf een baan uitzoeken en landen.
Er was wel een soort vliegclub waar een oudere man en vrouw de scepter zwaaiden. De beste man was ook de pompbediende, maar wij hadden geen brandstof nodig. Toevallig was er ook nog een ander clublid van Hilversum vliegend op bezoek.
We vroegen of we wat konden eten. Nou, dat kon! Het werd een complete warme maaltijd met cous-cous, kip, lam, worstjes, groentes en stokbrood. Veel teveel. Maar daar hebben ze zichzelf later aan tegoed gedaan. Het smaakte wel prima.

De volgende stap is gepland naar Seppe ((LFQV – EHSE), maar omdat Marianne zei dat het zo slecht was nog maar eens gebeld met Seppe, Amsterdam Info en Brussels Info. Het zicht houdt niet over – in Belgie 4500 meter, en in Woensdrecht 2800 meter. Het is te doen, en de verwachting is dat het nog wel wat beter wordt.

Dus onderweg naar Seppe, via Maubeuge om vooral westelijk van Brussel langs te kunnen. Aangekomen in Belgie heb ik Brussel Information opgeroepen; ze zien je dan op de radar en waarschuwen je als je andere kisten in de buurt hebt of als je verboden gebieden binnen gaat (en daar zijn er heel wat van in centraal Belgie). Brussel Info had het zeer, zeer druk; er was bijna niet tussendoor te komen.
Toen we de grens over gingen, ging ook gelijk het zicht een stuk achteruit, die 4500 meter klopten wel. In Nederland aangekomen brak de zon weer een beetje door zodat de landing op Seppe verder geen probleem was.

Na wat drinken op Vliegclub Seppe (waar ik veel bekenden zag uit de tijd dat ik daar lid was) startte ik voor de laatste keer deze vakantie de PH-DON voor het stukje naar Hilversum (EHSE – EHHV). Rond half zes stonden we weer op de grond, en zat de trip erop!