Omdat de bus gisteravond later vertrok dan bedoeld komen we ook later in Neder land aan; om 12 uur ’s middags komen we aan op het Jaarbeursplein. Janna en ik hebben prima geslapen in de bus, zo’n 7 uur lang.

De ‘schaats’-vakantie zit erop. Janna wil volgend jaar absoluut weer in de hoop dan wel te kunnen schaatsen, ik ben er nog niet zo zeker van. Ik hou niet van kou, geef mij maar zon en warmte…

De vrouw van het pension had ons niet zo vroeg verwacht: om acht uur stonden we zelf koffie en thee te zetten. Maar al snel kwam ze naar boven om de rest te doen.
Het is een prachtige dag vandaag, voor het eerst zien we een strak blauwe lucht. De voortekenen waren er gisteravond al, toen we naar ons pension liepen was het ook al grotendeels helder.

Na het ontbijt op naar de skiverhuur – voor het eerst echte skischoenen aan. Het zijn grote stevige dingen die je in de skihouding dwingen, namelijk licht gebogen knieën.
We bleken in een klasje van acht personen te zitten waarvan de meesten nog nooit geski’d hadden. Op de kinderhelling moesten we op de skies stappen en kon de les beginnen. En dat ging behoorlijk goed zelfs, de leraar was uiterst tevreden. Uiteindelijk hebben we in de 3 uur les meer gedaan dan normaal; morgen gaat het klasje verder (zonder ons uiteraard want wij gaan vanavond huiswaarts) en dan gelijk op de grote piste, zo goed vond hij het klasje!

Janna vertrok halverwege de les – de aantrekkingskracht van het ijs was te groot; ze is een uur of drie op het ijs geweest. De kwaliteit van het ijs is wisselend, er is een kort baantje van goede kwaliteit en een lange baan van bijna 5 kilometer,maar met veel slechter ijs. Mogelijk wordt morgen de lange baan vrijgegeven – kunnen de nieuwkomers toch nog schaatsen.

Na het skiklasje heb ik de ski’s ingeleverd ondanks dat ik dacht na de eerste les zelfstandig een iets stijlere helling te kunnen doen. Ik durfde het uiteindelijk toch niet aan. Ik heb me prima vermaakt met het skiën, mocht ik ooit weer op wintersport gaan, dan neem ik een vervolgles.

Op de deur van onze kamer hing een briefje: half negen ’s avonds komt de bus ons ophalen. Dat ging niet goed, we hebben bijna een uur en een kwartier buiten staan blauwbekken voordat we opgepikt werden…

Met name Janna heeft last van spierpijn; opstaan gaat rustig aan en Janna besluit vandaag niet te gaan skiën. Ik wil nog wel, dus rond half twaalf gaan we richting skischool, ik in schaats/skikleding. Eerst wandelen we langs de tent om uit te vinden hoe laat de bus morgenavond verterkt. Dat is nog niet bekend, het hangt af van de aankomsttijd morgenochtend van de bus uit Nederland met nieuwe gasten. Morgen in de loop van de dag wordt het bij de tent bekend gemaakt.

Bij de skischool aangekomen blijkt dat het vandaag niet meer gaat lukken om les te krijgen, we maken een afspraak voor morgenochtend voor ons beide.

Ik ben terug gegaan naar het pension, Janna is nog wandeling gaan maken. En onderweg zag ze mensen schaatsen op het meer! Er is een 400-meter baantje gemaakt waar een paar mensen rondjes draaien, dat wil ze morgen ook nog even doen na het skiën (ondanks hetschaatsverbod – het ijs kan absoluut geen grote massa’s dragen, maar een enkeling gaat prima).

We hebben op uitnodiging weer gegeten bij de italiaan; we hebben gegeten met mensen die we de afgelopen dagen hebben leren kennen.
Vervolgens nog even naar de tent waar het erg rustig was – kennelijk zijn al veel mensen naar huis vertrokken. Vandaag was de laatste dagkrant van de organisatie, ook zij zijn bezig met inpakken en gaan binnenkort terug naar huis. Het blijft aan alle kanten een trieste bedoening dat er niet geschaatst kan worden.
Ook de Kenianen vertrekken, ze gaan wellicht proberen een schaatstocht in Finland te doen.

Janna is jarig! En dat had de vrouw des huizes goed onthouden, als kadootje kreeg Janna van haar een fles champagne. Zeer attent.
Het schijnt trouwens dat haar man de burgermeester is, we slapen hier dus op stand.

Het lukte niet om negen uur bij de langlauf-verhuur te zijn, het werd kwart voor tien. Er hingen nog drie paar ski’s en die waren gloednieuw, ze waren net binnen gekomen. Omdat het sneeuwde hebben we ze eerst meegenomen naar ons pension en de bui afgewacht.
Rond het middaguur stonden we op de latten, en konden we onderweg. Er waren drie routes: 4.5, 6.5 en 10 kilometer. Ik vond het niet echt geweldig, het is een voor mijn gevoel een erg onnatuurlijke beweging, je moet sporen volgen en kunt niet of nauwelijks een zijdelingse beweging maken. Mijn voeten staan normaal iets naar buiten gedraaid maar nu zijn ze gedwongen recht te staan, niet echt prettig.
Ik heb uiteindelijk het korte rondje gedaan, Janna heeft met heel veel plezier de tien kilometer gedaan.

Janna koos ervoor om weer te gaan eten waar we gister ook geweest zijn, een uitstekend restaurant. En zoals overal raakten we aan de praat met andere Nederlanders die uiteraard ook voor het schaatsen kwamen. Van hun hoorden we dat ook alle tochten voor volgende week afgelast zijn, er komen weer hogere temperaturen en het wordt dus niks meer met het ijs. Voor het eerst in het 19 jarig bestaan de deze alternatieve elfstedentocht moet alles afgelast worden.

Na het eten zijn we naar de tent gegaan waar normaliter deze avond het blarenbal zou worden gehouden, eerst omgedoopt tot sneeuwbal en sinds vandaag balenbal geheten. Er speelde een uitstekende band en er werd op banken en tafels gedanst; ook Janna was op de tafels te vinden!

Het was behoorlijk druk in de tent ondanks de afgelastingen, kennelijk zijn toch veel nog veel mensen naar de Weißensee gekomen.

Het plan voor vandaag was om eerst nog een jas voor mij te kopen in de tent, dan nog een paar boodschappen te doen, vervolgens langlauf ski’s te huren en dan langlaufen. Maar daar kwam niks van terecht. Wel een jas gekocht (kostte maar liefst 15 euro!) plus nog wat andere zaken, maar daarna teveel staan praten en informatie ingewonnen zodat we besloten het anders te doen.
We zijn met de skilift naar boven gegaan, daar in een flets zonnetje erwtensoep gegeten en vervolgens weer wandelend naar beneden gegaan.

De wandeling was mooi, we hebben prachtig uitzicht op het meer gehad; alleen hadden we beide na afloop last van de knieën. Als dat morgen maar goed gaat.

Om drie uur ’s middags was er een briefing in de tent over de toestand van het ijs. Er blijkt 1 meter en 30 centimeter sneeuw op het meer te liggen Die sneeuw drukt het ijs naar beneden waardoor er water op het ijs komt en een pap vormt met de sneeuw. De pap bevriest nauwelijks omdat het niet genoeg vriest. De hoop is dat het de komende nachten flink gaat vriezen zodat de pap hard wordt waarna met klein en groot materieel een ijsbaan gemaakt kan worden.
En een schaatsbare baan wordt niet voor maandag verwacht – als wij alweer thuis zijn.

Na de briefing zijn we naar de langlaufverhuur gegaan om te kijken of we ski’s konden reserveren. Nee dat gaat niet, we moeten 9:00 voor de deur staan is het advies. Kijken of dat lukt.

Na het avondeten in een prima italiaans restaurant zijn we naar de feesttent gewandeld maar die was dicht. Dat was ook gepland alleen hadden wij dat niet goed in de gaten.

Het werd dus een avondje lezen.