De etappes van vandaag (nummers 21, 22, 23 van de 26): Swolgen – Venlo: 21km, Venlo – Swalmen: 23km, Swalmen – Montfort: 21km.

Swolgen – Venlo

[php_everywhere instance=”1″]

Venlo – Swalmen

[php_everywhere instance=”2″]

Swalmen – Montfort

[php_everywhere instance=”3″]

De etappes van vandaag (nummers 18, 19, 20 van de 26): Groesbeek – Gennep: 15km, Gennep – Vierlingsbeek: 18km, Vierlingsbeek – Swolgen: 23km.

Groesbeek – Gennep

[php_everywhere instance=”1″]

Gennep – Vierlingsbeek

[php_everywhere instance=”2″]

Vierlingsbeek – Swolgen

[php_everywhere instance=”3″]

Tot nu toe lopen we altijd minimaal 2 etappes achter elkaar van het Pieterpad, maar dit keer niet. Het is prachtig weer, rond te 10 graden, en we kunnen zaterdag en zondag op stap; net te kort voor 2 etappes, dus we doen een andere aanpak: eerst zaterdagmiddag een Ingress banner lopen in Nijmegen, tegen het eind van de middag naar Millingen aan de Rijn waar we een nacht slapen, en dan op zondag de etappe Millingen aan de Rijn naar Groesbeek lopen.

De overnachting is en Bed & Breakfast Millingen aan de Rijn, lekker dicht bij de route, en om twintig over tien op zondag zijn we klaar voor vertrek. De route loopt eerst een stuk langs de grens, en daarna door het dorpje Leuth waar we wat eten in de locale snackbar. Dan gaan we de grens over en komen we door het Duitse dorpje Zyfflich.
Tot nu toe was het een fijne, vlakke, etappe, maar nadat we weer de grens over gaan naar Nederland komen we plotseling in een heuvelig bosrijk gebied, en dat blijft zo tot we in Groesbeek zijn.
Om tien over vier komen we aan en zit de tocht erop.

De etappe van vandaag (nummer 17 van de 26): Millingen aan de Rijn – Groesbeek, afstand 20 km.

Millingen aan de Rijn – Groesbeek

Het eerste helft van dit jaar hebben we de helft van het Pieterpad gelopen, het lijkt dan logisch dat we in het tweede deel van het jaar dan ook de tweede helft gaan doen.
Helaas gaat dat niet lukken, Vincent moet vaak zingen in de weekends en ook ik heb een en ander al gepland staan. We mogen blij zijn als we nog één keer kunnen dit jaar. Tot ik bedacht dat we kort na onze cruise en voordat het drukke leven in september begint nog een keer extra kunnen:  het laatste weekeinde van augustus.

Dus de wandelschoenen tevoorschijn gehaald, en zeer weinig kleding mee in de rugzakken omdat de temperatuur tot boven de 30 graden dreigt op te lopen.

De drie etappes (nummers 14, 15 en 16 van de 26): vrijdag Vorden – Zelhem (18 km), zaterdag Zelhem – Braamt (18 km), zondag Braamt – Millingen aan de Rijn (24 km).

Vorden – Zelhem

Eerst moeten we in Vorden zien te komen. Dat doen we met de trein, eerst naar Zutphen en daar overstappen op de boemel naar Vorden. Daar beginnen we met wat eigenlijk het laatste stukje is van de vorige keer. De vorige etappe had moeten eindigen bij het kasteel Vorden maar omdat de route langs het station liep hebben we het laatste stukje gelaten voor wat het was.

Dus nu op naar kasteel Vorden; daar hebben ze ook koffie met wat lekkers dus voordat de officiële route begint van vandaag kunnen we eerst even bijkomen van het stukje station – kasteel Vorden. De route loopt vandaag grotendeels door bossen, ondanks dat het een zonnige dag is, is insmeren met zonnebrand niet echt nodig.
Onderweg eten we een ijsje bij rustpunt De Lindesche Molen, zo’n onbemande plek waar je vanalles kan krijgen door wat geld in een kluisje te stoppen. Op dit rustpunt stond dus een vriezer met allerlei ijsjes erin voor 2.45 per stuk. We hebben een briefje van vijf in de kluis gestopt.
En dan komen we in het eindpunt van vandaag aan, Zelhem. We eindigen bij cafe restaurant Het Witte Paard, tijd voor bier.

Maar dan zijn we er nog niet.
Het is vakantietijd, en Vincent heeft pas kort geleden de overnachtingen van dit weekeinde geregeld. Bij booking.com was niks meer te vinden, via AirBnB vond hij Wijngaard um D’n Olden Smid. Maar nu blijkt die B&B ver van het dorp Zelhem te liggen in het buurtschap Keijenborg. Vijf kilometer verderop. Shit.
Maar wij zijn stoer, na het bier staan we gewoon weer op en lopen de vijf kilometer naar de B&B.

Vlakbij de B&B ligt pannenkoekenhuis Coen Evers, daar maar even een lekkere pannenkoek naar binnen gewerkt met ijsbuffet na.

Omdat de B&B bij een wijngaard hoort krijgen we er een flesje wijn (genaamd Gezelschap) bij de overnachting. Ik vind het geen geweldige wijn, Vincent vindt hem wel ok.

Kasteel Vorden

Bloeiende hei

De Lindesche Molen

Rustpunt bij De Lindesche Molen

Flesje wijn bij de B&B

Ons verblijf

De wijngaard

Zelhem – Braamt

De B&B zit in een gebouw achter het hoofdgebouw aan de weg. We worden voor het ontbijt verwacht in de gelagkamer in het hoofdgebouw, daar wacht ons een uitstekend ontbijt (eerlijk gezegd is dat altijd erg goed geregeld bij B&B’s). Daarna douchen, inpakken en enigszins op tijd op stap want het wordt vandaag zeker 30 graden. Er zijn op dit stuk weinig bossen dus flink insmeren voor we de weg op gaan.

Eerst weer 5 km terug lopen naar Zelhem om het Pieterpad weer op te pikken. Dan nog even koffie bij Het Witte Paard – waar we gisteren geëindigd zijn.
Er zijn inderdaad weinig bossen, maar het overgrote deel van de route lopen we onder bomen die langs de weg staan, best lekker eerlijk gezegd.
Onderweg lunchen we bij Kasteel Slangenburg, die hebben een speciaal Pieterpad menu (soep van de dag + een tosti), ik ga ervoor, Vincent houdt het bij een tosti. Op het toilet de flesjes water bijvullen, er moet onderweg goed gedronken worden.

Bij het plaatsje Warm vinden we nog een rustpunt, de slechtste tot nu toe. Er staan een paar flessen water die bijna op zijn, een beetje ranja en dan heb je het wel ongeveer gehad. We drinken wat van het water en de ranja en betalen er wat voor; even bijkomen en weer verder.

De route eindigt in Braamt bij B&B Kadushi, en dat ligt voor de verandering precies op de route. Dus ingecheckt, biertje gedronken, en nu wil ik wat eten en drinken bij ‘T Witte Huus dat naast de B&B ligt. Als we daar aankomen blijkt het dicht te zijn, ondanks dat op de deur ‘Open’ staat. Wel hoor ik geluid binnen, wie weet is het een besloten feestje. Ik baal, moeten we nou weer een eind lopen voor eten?
Wat nu? Google erbij gehaald en kijken of er nog open restaurants in de buurt zijn. We vinden er een, Timber’s Restaurant, helaas wel weer 20 minuten lopen. Vooruit dan maar weer.
Dan blijkt dat het restaurant op het terrein Landal Stroombroek ligt met wat kleine ingangen hier en daar waar Google geen rekening mee houdt. We kunnen dus al snel binnendoor steken naar het restaurant waar we buiten een tafeltje kunnen uitzoeken. Het eten is prima.

Een DJ is ondertussen zijn spullen aan het installeren op het podium niet ver van onze tafel. Alstie maar niet teveel lawaai gaat maken.
Om 7 uur ’s avonds begint hij – het blijkt een kindershow te worden en dat doet hij erg goed. Binnen de kortste keren heeft hij een hele berg kinderen bij elkaar gekregen die allemaal lekker staan de dansen en springen op zijn muziek. Hij kent alle liedjes en dansjes die de kinderen ook kennen en maakt er een leuk feestje van. Het was voor ons leuk entertainment.

Klompjesbrood

Kasteel Slangenburg

Kasteel Slangenburg

Sluis De Pol Etten

 

Vissentrap

Te koop.

Het was warm in Warm

 

Braamt – Millingen aan de Rijn

Er is weer veel teveel ontbijt voor ons. We mogen, als we dat willen, de rest van het ontbijt in zakjes doen en meenemen. Onze gewoonte is om een stuk te gaan lopen, en dan onderweg wat lekkers te eten, en dat gaan we nu ook doen. We slaan het aanbod af.

De route vandaag bestaat uit twee stukken: de eerste 12 kilometer lopen we in het Bergherbos, lekker onder de bomen dus. Het gaat nogal op en neer in het bos, het is behoorlijk zweten als je moet klimmen. De temperatuur loopt al snel richting 30 graden. In het bos staat een uitkijktoren, Uitkijktoren Montferland, we zijn er nou toch, dus die beklimmen we ook nog maar even. Je kijkt hier over de bossen heen en kunt zelfs Arnhem zien liggen.

De laatste kilometers in het bos gaan door Duitsland, hier loopt een smalle strook Duitsland waar we dus niet omheen maar doorheen wandelen. Er is ook een pannenkoekenrestaurant genaamd Pannekoekhuys waar we niet aan de pannenkoeken gaan maar aan koffie met appeltaart. Hier vandaan is het nog maar een klein stukje bos, dus hier maar flink insmeren voor we verder gaan. En flink wat kraanwater naar binnen tanken en flesjes vullen.

Eenmaal buiten het bos komen we als snel bij het plaatsje Spijk, dit is de plek waar de Rijn Nederland binnen komt (niet bij Lobith zoals ons allemaal verteld wordt). Langs de Rijn en door de uiterwaarden wandelen we richting het plaatsje Tolkamer waar we een restaurant, Villa Copera, op de route vinden voor een ijsje. Het is ondertussen 32 graden, dus dat ijsje mocht wel.
Dan is het niet zo ver meer naar het pontje over de Rijn die ons naar Millingen aan de Rijn gaat brengen. Volgens de dienstregeling moeten we een minuut of 20 wachten in de brandende zon voordat we kunnen oversteken, gelukkig trekt de boot zich niks van de dienstregeling aan en vaart gewoon continu heen en weer. Dus binnen enkele minuten staan we op de boot, en weer enkele minuten later staan we aan de overkant. Dan nog 10 minuten lopen tot het einde van de route van vandaag.

We ploffen neer in Café De Taverne om het vocht aan te vullen, de bushalte waar we op moeten stappen om thuis te komen ligt ongeveer tegen het terras. De bus gaat 1x per uur, we nemen die van vijf over zes naar Nijmegen, dan met de trein naar Utrecht waar we rond acht uur ’s avonds aankomen.

En daarmee zit er weer een weekend Pieterpad op.

Steile paden in het bos

De uitkijktoren

In het Pannekoekhuys

Bewijs dat we in Millingen zijn

Het laatste wandel-weekend voordat de vakanties beginnen, en dat betekent voorlopig ook even voor het laatste Pieterpad lopen. Dit weekeind gaat het van Hellendoorn via Holten en Laren naar Vorden. Het zijn geen lange etappes, de afstanden zijn dit keer 15 / 15 / 14km – en dat terwijl we ondertussen gewend zijn aan etappes van meer dan 20 kilometer.

Hellendoorn – Holten

Op vrijdag reizen we met trein naar Nijverdal en met de bus naar Hellendoorn; ja vandaag rijden er wel bussen, in tegenstelling tot de vorige keer toen we op zondag met de bus van Hellendoorn naar Nijverdal wilden.

En dan begint misschien wel het mooiste stuk van het Pieterpad tot nu toe: een wandeling over de Sallandse Heuvelrug. Het zijn prachtige paadjes, en op de hele route is nauwelijks of geen bebouwing te bekennen. En dat betekent ook dat we niet halverwege aan de koffie kunnen, pas een kilometer voor het einde in Holten is hotel/restaurant De Swarte Ruijter waar we wat kunnen nuttigen. Helaas geen ijs want de keuken is nog niet open. Het ijsje komt later bij De Biester in Holten.

Onze B&B ligt net voorbij Holten, maar wel aan de route van Holten – Laren, dat betekent dat we vandaag een stukje verder lopen dan Holten, en morgen het dus iets makkelijker hebben.
De B&B, http://hetechtebuitenleven.nl, is een (oud-)boerderij waarin drie appartementen gebouwd zijn. Het middelste appartement is voor ons, het bestaat uit een benedenverdieping met kamer, keuken en badkamer, en een bovenverdieping met 3 bedden, het is heerlijk ruim.

Na het inchecken lopen we terug naar Holten voor een drankje en een hapje bij restaurant Tastoe; voor nachtmutsje kopen we nog twee lokale kruidenbittertjes.

Vertrek uit Hellendoorn

Niet verdwalen

Kunst bij Holten

Kunst bij Holten

Holten

Door te velden naar onze B&B (niet het gebouw op deze foto)

Afzakkertjes

 

Holten – Laren

Er wordt vandaag regen op de route verwacht, maar dat komt pas wat later in de middag en dan moeten we allang in Laren zijn. Om half elf worden we geacht de B&B te verlaten, en dat doen we dan ook.
We lopen op de Beusebergerweg – een weg die we gisteren ook al steeds zagen tijdens onze wandeling van en naar Holten. En we kwamen er maar niet vanaf, het duurde kilometers voordat we een andere weg kregen. Om trauma’s van te krijgen.

Ook op deze route komen we vrijwel geen plaatsjes tegen, wel komen we langs kinderboerderij de Strubbert waar we koffie met appelgebak kunnen krijgen. Daarna lopen we lekker door naar Laren, eerst naar café Stegeman voor ijs, daarna naar de B&B.

En weer ligt de B&B voorbij het dorpje, en weer netjes aan de route. Dus na Laren nog een stukje doorlopen voordat we bij B&B De Veldbakker zijn. En weer is het een behoorlijk groot appartement, je zou er met gemak kunnen wonen. Woonkamer, keuken met alles erop en eraan, hal, douche, wc, wasmachinehok, slaapkamer en berghok. Meer dan genoeg voor twee personen voor één nacht met uiterst lichte wandelbepakking.

Na inchecken kopen we terug naar Laren en eten we bij  café Langenbaergh.

De oneindig lange Beusebergerweg

De A1 overstreken

Hier kun je even wat eten/drinken/rusten. Wij zijn er voorbij gelopen.

Onze boerderij

Onze ingang

Koeienvoetbal?

In de regen teruggelopen van Laren naar onze B&B

Laren – Vorden

Het laatste stuk van dit weekeinde was al niet zo lang, 14 kilometer, en we hebben er zelfs al een stuk van gelopen. Uiteindelijk zullen we het zelfs aan het eind nog inkorten, officieel loopt de route tot aan het kasteel in Vorden, maar omdat het vlak langs treinstation Vorden loopt besluiten we om daar al op te houden, en de route de volgende keer vanaf hier weer op te pakken.

Het gaat dan ook snel, tegen elven de deur uit, en om half drie staan we op station Vorden.

En dan te bedenken dat we er nog best veel eerder hadden kunnen zijn. Zoals wel vaker opgeschreven lopen we niet alleen het Pieterpad maar zijn we ook regelmatig onderweg met de spellen Ingress en Pokemon Go bezig. En vanaf deze keer hebben we er een nieuw spel bij: Harry Potter Wizards Unite. En dat kost best veel tijd, het nieuwe spel leren kennen en onderweg allerlei gevondelingen bevrijden van vertroebelaars om de gevondelingen terug te kunnen sturen. Daarnaast moeten we toverdranken maken, plantjes groeien en vooral veel toveren.

En we moeten ook nog met grote bogen om eikenbomen heen om de processierups te ontlopen. En genieten van de omgeving, deze route bevat grote landgoeden en bijbehorende grote huizen en kastelen.

Het Twentekanaal

Allerlei borden midden in het bos

Selfservice rustpunt waar we even koffie gedronken hebben. Een euro in een kluisje doneren voor een kop koffie.

Een kasteeltje onderweg

We zijn er!