De laatste dag – een niet echt boeiende dag. Vroeg op, vliegtuig vertrekt op tijd om 10:30 en tegen twee uur ’s middags zijn we thuis.

Ik heb me uitstekend vermaakt in Madrid, maar het is toch anders dan bijvoorbeeld Parijs of Londen waar je weet waar de bekende punten zijn, dat soort beroemde plekken heeft Madrid niet. Madrid staat wel bekend als culturele stad, en daar hebben we dus ook een en ander van mee gekregen.

Lees verder →

Pas om twee uur vertrekken we uit ons hotel nadat Vincent nog live de 1500 meter schaatsen voor dames gezien heeft op mijn laptop – dit had ik bij me omdat WiFi gratis is in ons hotel. We zijn met de metro richting het plein Plaza de Castilla gegaan omdat daar twee gebouwen gebouwd zijn die beide scheef naar elkaar toe staan en de poort naar Europa symboliseren. Dat de gebouwen erg scheef staan is vooral goed te zien als je een eind weg loopt bij de gebouwen, en dat deden we toen we richting het voetbalstation van Real Madrid liepen.

We hebben de tour door het voetbalstadion gedaan, je komt dan op een hoog punt terecht met een mooi uitzicht over het voetbalveld, je wordt door het Real Madrid museum geloodst, je komt zeer dicht bij het gras in de buurt, je mag in de dug out zitten, je ziet de kleedkamers en douches van de spelers en als laatste kom je in de persruimte terecht. Best grappig allemaal.

Deze laatste avond eten we in Momo en Chueca, die hadden we eerder gezien en leek ons een goed restaurant. We moesten er een half uur wachten, maar daarna konden we aan tafel, en kregen we in record tempo drie gangen voorgeschoteld; snel eten is in Spanje blijkbaar vrij normaal. Het smaakte prima.

De bedoeling was dat we vanavond een vriendin van Vincent zouden ontmoeten die in Madrid woont maar omdat haar moeder ziek is ging dit niet door. De vriendin had nog wel doorgegeven dat het wellicht leuk was om deze avond, de 30e, naar het plein Sol te gaan omdat daar morgen oud/nieuw officieel gevierd wordt, en deze avond dat wordt geoefend. Dus wij vlak voor twaalven daar naar toe, tenminste dat dachten we. Het plein stond werkelijk helemaal afgeladen met mensen, er was nauwelijks doorkomen aan. Iedereen stond dicht tegen elkaar aan, en alleen als de mensen om je heen bewogen kon je een stapje maken; dit is alleen nog maar de oefening, dat betekent wat voor morgenavond! Maar goed, dan zijn wij alweer thuis.

Lees verder →