En zo werd onze vakantie dus met 1 dag verlengd; na een nacht in het luxe hotel van vliegveld Munchen gaan we naar de bali van Lufthansa om de boarding passes te bemachtigen voor onze vlucht naar Schiphol.
Dat ging hiet helemaal vlekkeloos, we hadden gisteravond een soort ticket meegekregen waarop ook hotelinformatie stond. Het hotel wilde dat ticket graag houden voor hun administratie, maar het bleek achteraf dus ook het ticket voor de vlucht te zijn. Na wat heen en weer gesjouw naar balies met een uiterst vriendelijke mevrouw van Lufthansa kregen we uiteindelijk toch onze boarding passes zonder een ticket te overhandigen.

Half acht ’s ochtends de lucht in, half negen in Nederland en nog voor tien uur thuis.
Nou zit het er echt op.

De eerste vlucht van de dag begint goed, net als op de eerste vakantiedag. Eerst met de taxi naar het vliegveld, inchecken, boarden, alles verloopt volgens plan.
We waren dus mooi op tijd in Doha waar we een paar uur moesten wachten op de aansluitende vlucht naar Munchen. Plotseling stond op de borden dat onze vlucht naar Munchen een uur vertraagd was – geen paniek, dat halen we nog wel in Munchen.
Maar een uur later werd twee uur later, en uiteindelijk vertrokken we twee uur en drie kwartier na geplande vertrektijd terwijl we maar anderhalf uur over hadden in Munchen. Het toestel bleek kapot te zijn en er werd een ander ingezet; dat kost tijd.
Weer pech dus.

In Munchen aangekomen bleek Qatar Airways de boel al voor ons geregeld te hebben, we zouden vanavond nog naar Munchen maar dat wordt nu de eerste vlucht morgenochtend. Ook is er een kamer voor ons gereserveerd in het hotel op de luchthaven van Munchen. Wat dat betreft een pluim voor Qatar Airways!

We maken er een echte vakantiedag van – uitslapen, de stad in, terrasje zoeken.

Onderweg zagen we plotseling een enorme rij met mensen met een jerrycan – kennelijk was er ergens brandstof te krijgen. Aan het eind van de rij zagen we inderdaad dat brandstof verkocht werd. Uren later stond men nog in de rij.

Aan het eind van de dag gaan we met John en Monique lekker eten bij restaurant Walter’s.
En daarmee zit onze tijd in Kathmandu erop! Morgen weer richting Nederland.

Lees verder →

We worden weer vroeg wakker gemaakt voor een bird-watching wandeling, echt iets voor ons: vroeg op om vogeltjes te kijken. Maar goed, de guide deed zijn best enige interesse bij ons te wekken al viel het aantal bijzondere vogels een beetje tegen vanmorgen.
Na het ontbijt zijn we naar de bus gebracht die ons terug brengt naar Kathmandu; vertrek iets na negenen en drie uur waren we weer in de hoofdstad. Dit keer weinig oponthoud door kapotte trucks (die waren er wel, net als trucks en een busje die half gekanteld tegen de berg hingen).
De route gaat langs een rivier en geeft weer een beeld van hoe primitief dingen hier gaan. De rivier is een bron van keien, kiezels en zand; de keien en kiezels worden met de hand geraapt uit de rivier, en als ze te groot zijn worden ze met een hamer in kleinere stukken gehakt.
Hoe laadt je een truck met zand? Gewoon: vier mannen met elk een schop en scheppen maar! Hoe laadt je ee truck met keien? Gewoon: vier man rapen keien op en gooien ze in de truck. Echt ongelofelijk.
De trucks zullen ongetwijfeld overbeladen zijn en daardoor bergopwaards regelmatig de geest geven.

In Kathmandu hebben we een taxi gepakt, zijn we naar het huis van John en Monique gereden, koffers gehaald en ons vervolgens naar het Vajra hotel laten brengen, hetzelfde hotel waar we ook de eerste nachten doorgebracht hebben. Eindelijk weer eens heerlijk douchen en badderen – in Chitwan hadden we alleen koud water (volgens de verhalen was het gas op).
’s avonds nog lekker thais gegeten in Thamel (het drukke centrum van Kathmandu), morgen de laatste dag alweer.

Lees verder →

Al vroeg worden we gewekt voor het ontbijt en daarna snel richting een kanotocht. Met een stuk of 10 japanners zijn we rivier-afwaards gegaan en hebben we een en ander aan wild-life gezien zoals krokodillen, pauwen en andere dieren. Ondanks het vroege uur was het al er warm en vochtig, zweten dus.
Daarna een wandeling door het begin van de jungle, zo mogelijk nog warmer en vochtiger; binnen de kortste keren was onze kleding doorweekt, en dan bedoel ik _echt_ doorweekt, nog voor 10 uur ’s ochtends. En we kregen te zien waar iedereen op hoopt: een neushoorn in het wild! Je moet nog uitkijken ook, een neushoorn kan erg aggresief zijn en wl 40 km/uur lopen – daar win je het niet van. Onze neushoorn lag lekker bij te komen in een plas en was niet echt een bedreiging.
Daarna werden we naar een traditioneel dorpje gebracht en mochten we een verhaal over de geschiedenis aanhoren. Opvallend is trouwens dat wat over malaria verteld wordt; van de GGD hebben we vele tientallen malaria pillen per persoon meegekregen, in te nemen als je meer dan 2 nachten in Chitwan verblijft, wij blijven twee nachten dus geen pillen. Volgens de nepalezen is in de jaren zestig de omgeving besproeid met DDT en is sindsdien malaria uitgebannen en niet meer terug gekomen. Waarom dan pillen van de GGD? Geen idee.

Vervolgens naar wat mij betreft het hoogtepunt van de dag: badderen met olifanten. Bij gebrek aan zwembroek ga ik in onderbroek met een olifant het water in, Vincent in zwembroek mee. Eenmaal op de rug van de olifant is het spel dat de olifant probeert je van zich af te krijgen, en dat op verschillende methodes. Ik heb me kostelijk vermaakt, mede omdat het water een heerlijke temperatuur had, niet koud en toch verkoelend.

Na de lunch hebben we een tocht gemaakt op een olifant. In eerste instantie met twee nogal gezette Indiase mannen, maar we maakten al snel rechts-omkeerd omdat het op deze manier wel erg krap werd. Uiteindelijk zaten we met zijn tweeen en een ‘bestuurder’ op een olifant, en dat was wel erg bijzonder (er kwam even later nog wel een ‘olifant-bestuurder-in-opleiding’ bij maar we zaten vergeleken bij anderen nog steeds zeer riant). En het geluk lachte ons weer toe: we zagen rendieren, vogels, een aap en jawel, weer een neushoorn die op zijn gemak aan het eten was.
Een zeer geslaagde dag in Chitwan.

Lees verder →