Vlak voor we het hotel uit gaan kijk ik waar onze koffers zijn – die zijn al in Jombang. Gisteren na de dansvoorstelling heeft onze chauffeur Nanang de koffers alvast meegenomen en is hij naar Jombang gereden, wij reizen hem per trein na. We wandelen naar het station van Yogyakarta en wisselen de vouchers in voor de echte treinkaartjes. De trein vertrekt stipt om 11:38 en komt stipt om15:17 aan in Jombang. Het was weer een prachtige treinreis met uitzicht op enorm uitgestrekte rijstvelden en bossen.

Maar we zijn nog niet op de eindbestemming, Nanang brengt ons via bochtige weggetjes naar Malang, ook in de bergen rijdt men als gekken, er moet en zal ingehaald worden. Nanang doet er lustig aan mee, soms is het beter voor je gevoel even met je telefoon te spelen in plaats van naar buiten te kijken.

Na vijven begint het donker te worden, bij elke reisdag gaan we verder naar het oosten en dat betekent dat de zon steeds eerder onder gaat. Pas op Bali krijgen we een nieuwe tijdzone.

Rond half zeven komen we aan, we zitten in een 5-sterren hotel! Voorlopig ook de laatste hotel met veel sterren. Dit hotel stamt uit de koloniale tijd en ziet er mooi uit, maar haalt het niet bij het hotel bij de Borobudur. Omdat we laat aan kwamen hebben we hier ook gegeten; er zijn twee restaurants: Indonesisch en Italiaans. Doe maar Indonesisch. Kennelijk zijn we net te laat en moeten we in het Italiaanse gaan zitten, daar mogen we ook Indonesisch eten. Vincent een wijntje erbij, ik een biertje.

Tot onze grote verbazing krijgen we na het eten 3 rekeningen: 1 voor het eten, 1 voor de wijn en 1 voor het bier. Dat mag je in een 5-sterren hotel wel beter aanpakken.

Nog even een avondwandeling maken. Dan blijkt dat op een steenworp afstand veel restaurants te vinden zijn. En een ijsje.