Op het programma staat een bezoek aan het Nationaal Museum, en bootje varen naar een eiland bij de haven van Tokyo. Als onverwachte toegift kwam daar een reuzenrad bij die op dat eiland bleek te staan, en ’s avonds nog een bezoek aan de Skytree, een enorme hoge toren met een prachtig uitzicht over de stad.

Tussendoor hebben we sushi gegeten. 

Hieronder vooral een fotoverslag met hier en daar wat tekst erbij.

Nationaal museum 

In het nationaal museum hebben vooral gekeken naar de algemene geschiedenis van Japan, hierbij een fotoimpressie.

Voor dit zwaard stond men (en wij) in de rij. Geen idee waarom.

Dit vond ik nou een museumstuk.

Boottocht 

Hieronder een fotoimpressie van de boottocht.

Links op de bovenstaande foto staat de Skytree waar we ’s avonds naar toe gaan.

Erasmus brug?

Deze enorme brug,de Rainbow Bridge, verbindt het vasteland met het eiland waar we naar toe geweest zijn.

Links op de foto staat het reuzenrad.

Er was ook bier aan boord.

Reuzenrad 

Om bij het reuzenrad te komen nemen we een zelfstandig rijdende tram, er is dus geen bestuurder aan boord. Het brengt ons via de Rainbow Bridge naar het eiland en reuzenrad. We hadden voor vandaag een one-day metro pass gekocht, maar die was (uiteraard) niet geldig voor deze lijn.  Naja, pech.

Voorstelling in een nieuw winkelcentrum 

We gaan terug naar de plek waar de boot ons afgezet heeft en lopen daar wat rond. We komen in een nieuw winkelcentrum terecht waar schoolidols-voorstellingen zijn met zang en dans. Het allerleukste was het publiek dat de liedjes en bijbehorende dansjes kennelijk erg goed kende en meedeed. Dat was vermakelijker dan de voorstelling zelf.

Sushi eten 

We gaan een keer echt Japans sushi eten, dat stond nog op het programma. We reizen terug naar de plek waar de boot vertrok omdat het er daar wel gezellig uit zag. En daar vinden we inderdaad zoals gehoopt een Sushi Go-Around. Je zit aan de bar waarop een lopende band staat  met daarop schoteltjes met sushi. Als je wat lekkers ziet pak je het schoteltje van de band. De kleur van de schotel geeft aan hoe duur de sushi is; je bewaart je schoteltjes want dat bepaalt wat je straks moet betalen.

Er staat soja bij je op  tafel, in Nederland ben je gewend dat er ook wasabi bij staat dat je door de soja saus heen mengt. Bij ons stond er een doosje groene poeder, dat zal dan wel wasabi zijn. Vincent doet wat in zijn saus, zegt de vrouw naast mij ’that is green tea’. Nee hè! Nou snap ik ook waarom er overal heetwater tappunten aan de bar zitten.

Skytree 

Na het eten lopen we nog een stukje rond en zien we de hoge toren staan. Zullen we er naar toe gaan? Even googlen of hij nog wel open is. Ja, nog anderhalf uur, gaat lukken. De toren heeft twee verdiepingen, een op 350 en een op 450 meter, we kopen een kaartje voor beide. Omdat we buitenlanders zijn mogen we in de fast  lane, en binnen de kortste keren staan we op 350  meter. We zijn ook naar 450 meter geweest maar dat had eigenlijk niet zoveel toegevoegde waarde.

En daar is het reuzenrad weer.

 

Het einde van de vakantie nadert, vandaag is de laatste dag in Tokyo. Wat te doen?

Het wordt een bezoek aan het Sumo museum, kijken bij het centraal station, een Ingress banner lopen en een bezoek aan een dure winkelstraat.

Sumo museum 

Dat plan wordt al snel de grond in geboord, het museum is vandaag zonder opgaaf van reden gesloten. 

Het centraal station 

Het centraal station is een relatief oud gebouw, het valt een beetje uit de toon vergeleken bij de rest van de gebouwen. 

Het sporenplan in en rond Tokyo. Bij elk station staat hoeveel yen het kost om er te komen. Je koopt dus niet een kaartje voor een bestemming maar een kaartje met een waarde. Met het kaartje kun je door poortjes lopen bij vertrek en bij aankomst, en als het bij aankomst klopt mag je door lopen. Klopt niet het dan slaat het poortje voor je dicht (ze staan in het algemeen open) en kun je bij een andere automaat je kaartje kloppend maken voor je rit.

Ingress banner lopen 

We gaan een banner lopen in een stukje van het park bij het paleis. Een banner lopen in Ingress termen betekent een veelvoud van zes missies, en een missie bestaat uit een aantal portals. Een portal is een locatie in de echte wereld, bijvoorbeeld een beeld, brug, gebouw of ander kenmerkend iets. We gaan dus een aantal kenmerkende punten in het noordelijke bos van het paleis bezoeken. We zijn ten westen van het terrein van het paleis, het noordelijke punt ligt maar liefst 2.5 kilometer verderop, dat geeft wel enig gevoel voor de grootte van het terrein. We nemen de metro en lopen daar vandaan de banner.

Resultaat van de Ninja banner in Ingress.

McDonald’s

Ik had nog de wens een BigMac te eten hier in Japan, en dit is het moment. De grote vraag is: smaakt de BigMac hier hetzelfde als in Nederland. Het antwoord is: JA. Een klein verschil is dat je hier geen frietsaus maar ketchup bij de frietjes krijgt. En ze hebben als McShake de smaak perzik. Nieuw is dat je nu ook groene thee bij McDonald’s kunt krijgen.

De dure winkelstraat 

Inderdaad veel erg duur uitziende winkels:

De 300¥ bar 

We zijn na deze shop ervaring toe aan een biertje. Dat valt (uiteraard) tegen in zo’n dure winkelstraat, dus we zoeken het een paar straten verderop. Daar komen we een 300¥ (300 yen, 2.40€) bar tegen. Alles in deze bar kost dus 2 euro 40, of je nou een biertje, cocktail, een mini-pizza of wat anders bestelt. We ontmoeten er een Amerikaan die hier in Tokyo woont. Leuk om wat typische Japanse gebruiken door te spreken. Het blijkt dat wij ondertussen veel al wel hebben meegemaakt; het meeste heb ik de afgelopen vakantie al eens beschreven.

Noodle Restaurant 

Het laatste avondmaal wordt een noodle soep met tempura, Niet de beste maaltijd van de vakantie maar wel lekker en in ieder geval Japans.

 En de laatste nacht in onze gevangenis. Uh, hotel.