Kaapstad 2011/2: Zuidelijkste punt van Afrika

20111229-224145.jpgWe schuiven nog een stuk op richting Kaapstad, het doel is de plaats Hermanus – bekend van de walvissen die daar in het Zuid-Afrikaanse voorjaar te zien zijn. De kans is groot dat we te laat zijn, rond deze tijd zijn ze net verdwenen.

Maar eerst maken we een omweg via het zuidelijkste puntje van Het Afrikaanse continent bij het gehucht Agulhas. Daar komen we via de plaatsen Bredasdorp en Struisbaai – de namen hier brengen elke keer weer een lach op onze gezichten.
Het zuidelijkste punt is ook de scheiding tussen de Atlantische en Indische oceaan, volgens Vincent is er nogal een temperatuurverschil tussen beide wateren – hij heeft het zelf gevoeld. Leuk om hier geweest te zijn.
Het kan nog zuidelijker – Nieuw Zeeland en Chili gaan nog verder.

Door de omweg komen we in de tweede helft van de middag in Hermanus aan. Het is een langwerpig dorp van zeker zeven kilometer langs de kust en is blijkbaar erg populair: alle accommodatie zit vol volgens het toeristenbureau.
Helaas.
Waar moeten we nu nog wat vinden? Onderweg naar Hermanus kwamen we door het plaatsje Stanford, we besluiten terug te rijden in de hoop dat hier nog wel plek is. Volgens de Rough Guide sluit het toeristenbureau aldaar om vier uur, maar dat is het al geweest – op hoop van zegen. En die zegen is er, om twintig voor vijf komen we aan en staat het vrouwtje van het bureau met de sleutel in de hand klaar om af te sluiten. Ze wil ons nog wel helpen en niet veel later staan we met de koffers in een guest house.

Het plaatsje Stanford is zo mogelijk nog minder bedeeld dan Greyton, geen echte restaurants, alleen bar/restaurants. Er zit er een op nog geen 10 meter van waar we slapen, een prima plek voor een lekkere pizza.

Hier doet de WiFi het wel, zonder enig password zelfs…

[smugmug url=”https://fotos.sietse.nl/hack/feed.mg?Type=gallery&Data=21156916_HfXnSk&format=rss200″ imagecount=”100″ start=”1″ num=”100″ thumbsize=”Th” link=”lightbox” captions=”true” sort=”true” window=”false” smugmug=”true” size=”M”]

Tweet

Ja! We hebben weer twee nachten WiFi (als het blijft werken). Tijd om bij een biertje wat woordjes te leggen.

Kaapstad 2911/2: Slaapstadje Greyton

Over drie dagen worden we verwacht in Kaapstad, dan hebben we daar een hotelreservering. Een goede reden om alvast een flink stuk richting Kaapstad te rijden vandaag, en wel naar het plaatsje Greyton, zo’n 400 kilometer richting westen.
Om een of andere reden heb ik mijn dag niet, het wordt een stille tocht in de auto maar wel weer met mooie vergezichten. Het weer in de bergen is niet al te geweldig, gister was er ook al flink wat regen gevallen toen we in de grotten zaten, ook vandaag zien we veel buien in de bergen hangen waar we onderweg zelf ook een en ander van mee krijgen. Op zich niet erg, het maakt het autorijden qua temperatuur wat aangenamer.

De omgeving is duidelijk anders dan een paar dagen geleden, toen zaten we vooral in wijngebieden, nu in de landbouw. Het ziet er gelijk heel anders uit, veel graan zo te zien en veel stro- en hooirollen en -balen.

Greyton is echt een slaapstadje, er is één grote weg met een paar restaurantjes en winkeltjes, meer niet. Je kunt hier leuke fiets- en wandeltochten door de bergen maken, maar daar is het veel te laat voor als we in het dorpje aankomen.
Het guest house dat we vinden heeft een bubbelbad! Daar gaan we maar eens uitgebreid gebruik van maken voor we in de buurt wat gaan eten. Onze kamer binnen komen is een beetje vreemd, de deur heeft een normale hoogte maar het slot is kennelijk voor dwergen bedoeld.

Een lekker rustig dagje zo – mede omdat er geen internet is. Het is ons al een paar keer overkomen dat er wel WiFi is, maar dat er geen verbinding met internet is, dat is hier ook zo.

Wat me tot nu toe erg op valt is dat we blijkbaar in ‘wit’ Zuid-Afrika zitten, in de restaurants, bars en dergelijke zijn vooral blanken en gemengd-kleurlingen te vinden, de echt origineel zwarte bevolking zie je vooral als werklui. De restaurants, guest houses en dergelijke hebben allemaal blanke eigenaars die altijd een aardig aantal zwarten in dienst hebben, negentig procent van de gasten is ook blank. De apartheid mag dan zijn afgeschaft, dat betekent hier nog niet dat iedereen werk op hetzelfde niveau heeft.

Voor ons is Zuid-Afrika een lekker goedkoop land. Het is ons nog niet gelukt om in een restaurant een rekening te krijgen van meer dan 480 Rand, 48 euro (dat is exclusief tip, je wordt geacht 10% bij de rekening op te tellen). En dat voor ons samen, en in over het algemeen de wat betere restaurants.
Overigens is 480 Rand voor de gemiddelde (zwarte) Zuid-Afrikaan een flink kapitaal.

[smugmug url=”https://fotos.sietse.nl/hack/feed.mg?Type=gallery&Data=21156890_KQjGHz&format=rss200″ imagecount=”100″ start=”1″ num=”100″ thumbsize=”Th” link=”lightbox” captions=”true” sort=”true” window=”false” smugmug=”true” size=”M”]