Als je aan Rome denkt, dan denk je ook aan het Vaticaan, het is een staatje midden in de stad aan de andere kant van de Tiber dan waar wij zitten.

Wij doen altijd erg veel lopend als we op stedentrip zijn, maar vandaag gaan we toch maar met de metro. Dat heeft vooral met de staat van mijn voeten te maken, een blaar onder mijn rechter voet, en een blaar op beide kleine tenen. Misschien had ik toch niet naar mijn zomerschoenen moeten wisselen toen ik in Rome aan kwam, mijn voeten zijn niet aan die schoenen gewend en protesteren door middel van blaren.

Het is op het plein van het Vaticaan voor de kathedraal de Sint Pieter erg druk. Het plein is voor driekwart rond, het laatste kwart is de toegang tot de kathedraal. Voor de ingang staat een lange rij mensen, bijna de driekwart cirkel rond. Wij komen het plein op vlak voor de ingang, de keuze is: helemaal achteraan sluiten en lang wachten, of op een of andere manier onopvallend bij de rij aanschuiven. We kijken elkaar aan en schuiven vooraan in de rij mee, op één Amerikaan na zegt niemand er wat van en we lopen zo mee richting de veiligheidscontroles.

Op de borden staat duidelijk aangegeven wat wel en wat niet mag: wapens zijn verboden, paraplu’s niet. Korte broeken of weinig verhullende jurken zijn verboden, driekwart broeken of langer niet.

Vlak voor je de kathedraal in gaat wordt gekeken of je kleding door de beugel kan; zo niet dan word je subiet naar de uitgang verwezen. Je zal maar de driekwart cirkel hebben afgewacht en dan vanwege een te korte jurk worden weggestuurd.

De Sint Pieter is erg indrukwekkend, het is hoog, staat vol met beelden, heeft veel muurschilderingen maar het meest opvallend vind ik de staat waarin alles verkeert. Het ziet er allemaal perfect uit, niks is afgebladderd of ziet er verkleurd uit, zelfs de vloer is in perfecte staat ondanks de grote hoeveelheid mensen die hier elke dag over de vloer schuifelen. Het verbaast mij ook dat je hier gewoon mag fotograferen, vaak is dat in kerken verboden.

Terug bij de Tiber nemen we nog een kijkje in het Castel Sant’Angelo, een groot rond gebouw dat als kasteel, fort en gevangenis dienst heeft gedaan. Je loopt in een grote spiraal naar boven en van daaruit heb je weer een mooi uitzicht over de stad.

Op de weg terug naar het hotel stoppen we eerst voor ons dagelijkse ijsje, en later voor een biertje op een terrasje. Voordat het bier komt krijgen we een hele berg hapjes op tafel, het is weer eens zover: het wordt een duur biertje. Dan maar geen tweede, 8 euro voor een glaasje bier is een beetje veel.

Ik geef mijn voeten rust terwijl Vincent nog even een sauna bezoekt, met vier blaren wordt lopen steeds lastiger. Omdat je anders gaat lopen krijg je plotseling ook spierpijn op andere plekken. Maar na een paar uur rust gaan we in de loop van de avond weer op stap om ergens wat te gaan eten. Vincent had een restaurantje op het oog en dat was weer een gouden greep. Heerlijk en niet duur.

Ik had me aan het begin van de vakantie voorgenomen om in ieder geval pizza, lasagne en spaghetti te gaan eten, en dat is gelukt. Op de eerste avond heb ik mijn favoriete quattro stagione pizza gehad, op de tweede avond was er lasagne bij de EPOA receptie en vanavond heb ik op zijn Italiaans spaghetti carbonara als voorgerecht gehad. Heerlijk.

We drinken nog een paar cocktails bij het homobuurtje vlakbij het Colosseum en sluiten daarmee de laatste dag in Rome af.

Het officiële gedeelte van vandaag is het bijwonen van de parade van Europride. Dat is pas tegen half vijf vanmiddag en tot die tijd kunnen Vincent en ik nog een en ander beleven in Rome. Vincent bedenkt een drie-bezienswaardigheden-plan en we gaan er op uit.

Eerst ontbijt op het dakterras, tenminste dat was het plan. Maar het regent! Dat is niet de bedoeling! Weersverwachting bekijken gaat weer eens niet want zoals meestal hier ligt internet er weer uit. Hopen dat het weer opknapt.

Het eerste doel van vandaag is Piazza di Spagna, de Spaanse trappen, we gaan er vanaf treinstation Termini met de metro naar toe. We hadden geloof ik net zo goed bovengronds naar het plein kunnen gaan, eerst in de rij voor kaartjes en vervolgens een enorm eind lopen voordat we bij de metro zijn die ons naar het spaanse plein moet brengen.

Het weer hierop het Spaanse plein is uitstekend, hopelijk blijft dat ook zo in de rest van Rome. Piazza di Spagna is vooral bekend om zijn trappen die naar de Franse kerk Trinità dei Monti leiden, het is kennelijk een must-see want het is hier ontzettend druk; het is mooi maar ik vind het nou niet het meest indrukwekkende van Rome. Wel grappig is dat de straat Via Condotti tegenover te trappen de duurste modewinkels van Rome heeft, merken als Gucci, Prada, Armani en Cartier zijn hier te vinden.

Vanaf dit plein wandelen we naar een andere zeer touristische attractie: Fontana di Trevi, ofwel de Trevifontein. Het is een mooi gemaakte samenstelling van een aantal beelden tussen allerlei watervallen. Leuk om te zien en dat vinden meer mensen, het plein voor de fontein zit afgeladen vol met kijkers.

Dan onderweg naar het derde doel, het plein Piazza Navona. Toen Vincent dit voorstelde had ik het niet door, maar gister had ik dit plein ook al gezien. Onderweg kwamen we ook weer langs het Pantheon, het geeft niet, het is bijzonder genoeg om het nog eens te bekijken.

Als we weer richting hotel lopen komen we langs het grote witte gebouw Vittoriano, gisteren ben ik er langs gelopen, nu gaan we de trappen op. Het blijkt dat je aan de achterkant van het gebouw met een lift nog veel hoger kan, tot op het dak, en het uitzicht hier vandaan is echt prachtig.

Het wordt tijd om richting Piazza Republica te gaan, daar gaat aan het eind van de middag de parade van de Europride van start. Zo tegen half vijf zet de zoals gewoonlijk zeer bonte stoet van homo’s en lesbiennes zich in beweging, en het duurt bijna twee uur voordat de het eind van de parade voorbij komt. We lopen dezelfde route als de parade en halen ze gaandeweg in. Het is druk aan de kant van de weg, de stoet trekt veel bekijks onderweg naar het Colosseum.

De parade eindigt bij Circo Massimo, daar wordt vanavond een groot feest gevierd met onder andere Lady Gaga. Gister ben ik ook langs Circo Massimo gelopen, de plek waar vroeger paardenraces werden gehouden; vanavond is het dus een groot feestterrein. En groot is het, wij zijn er vrij vroeg en hebben een leuk plekje niet te ver van het podium op een heuvel kunnen bemachtigen. Het duurt wel lang, we hebben er een paar uur gezeten voordat de voorstelling begon, en al die tijd bleven de mensen maar binnenstromen. Bier is duur: vijf euro per glas; water wordt vanaf het binnenterrein gratis uitgedeeld.

Dan is het eindelijk zover, daar waar veel mensen op afgekomen zijn: Lady Gaga! Het wordt wat mij betreft nogal een teleurstelling, ze houdt een ellenlange toespraak en zingt twee liedjes waarbij ze zichzelf begeleidt achter de piano. Zingen kan ze, absoluut, maar ik had wel wat meer van haar willen zien en horen. En reclame maken voor de jurk van Versacci die ze aan had vond ik ook een beetje overdreven.

Het was wel zeer indrukwekkend hoeveel mensen op deze Europride afgekomen zijn!

Het is al laat en onderweg terug naar het hotel duiken we een terrasje op om wat te eten. Het blijkt een visrestaurant en het gevoel bekruipt me dat het wel eens duur zou kunnen worden. Het is van tevoren wat lastig inschatten als je op een terrasje gaat zitten wat het allemaal gaat kosten, maar dit keer valt het gelukkig mee, prima eten en drinken voor een overkomelijke prijs.